Moja poezja

[dach]

 

Moja poezja

 

 

Przecież nie opowiem więcej,  

jak widok z okna mojego domu.

Nie opowiem lepiej,  jak stary dąb,

 

okazały, samotny na rozdrożu dróg. 

Nie opowiem głośniej, jak rwący potok 

przebijający się przez bławe chmury. 

 

Nie wymyślę bardziej szczerej historii, 

jak nurt rzeki. Nie napiszę bardziej 

szeptem, jak poranna rosa na źdźble 

 

trawy. Przecież nie przekonam echa, 

w skalistych i wysokich górach. Cóż

z tego, że moje dłonie splecione 

 

z młodymi pędami wierzby purpurowej.

Cóż tego, że oglądam wschody i zachody 

słońca w każdym miejscu na ziemi. Cóż 

 

z tego, że oglądam księżyc w pełni; 

przypływy i odpływy oceanów, 

 

kiedy srebrna ryba odbiera mi mowę.

 

 

  Konstantynów Łódzki, 2021.

 

 

Edytowane 8 Września 2021 przez dach (wyświetl historię edycji)

[w kropki bordo]

@dach Pięknie

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

[dach]

@Dag Twoją delikatność rozpoznaję, jak pies kość. Zawsze jesteś dojrzała, w tej delikatności. Ja, często nie jestem. W tym wierszu jestem. Pozdr. 

@dot. tak. Pokora. Pokora jest tutaj poezją. Poezja jest i również pokorą. Pozdr. 

@w kropki bordo to ja dziękuję. Pozdr.

Edytowane 8 Września 2021 przez dach (wyświetl historię edycji)

[ama dablam]

@dach oby nie marzenia

[GrumpyElf]

@dach Chyba taki właśnie Twój wiersz chciałam przeczytać. Dziękuję. 

[dach]

@GrumpyElf wiesz, Twój komentarz to miód na moje serce. Pozdrawiam. 

[Lahaj]

@dach Ten wiersz jest lepszy od mojego o tym czym poezja jest w osobistej perspektywie bo pokora Twoja jest na dużo dużo głębszej pozycji. I ten niemy zachwyt nad światem na koniec. Podziwiam. 

[dach]

@Lahaj dziekuję. Wiesz przede wszystkim dlaczego? Powiem Tobie, miły Kolego. Ostatnio, jak pamiętam dość oschle, ba, żeby tylko! Bardzo martwo napisałem pod Twoim wierszem. Czasem tak mam, rzucam słowa naprędce. Zawsze szczerze, nie zawsze elegancko. Dziś, Ty wykazałeś się klasą samą w sobie. Odrzuciłeś wszem i wobec - wziąłeś pod lupę jedynie poezję. Za to dziękuję. Odnośnie samego wiersza. Lepiej tego nie można nazwać. Ja, mam o tym wierszu bardzo dobre zadanie--- jeżeli w ogóle autor może mieć takowe. Jednak tak jest. To jest dobry wiersz - uważam. Ty, wykazałeś dlaczego to jest dobry wiersz. Zrobiłeś to bardzo umiejętnie z wyczuciem właściwym dla poezji. Dziękuję.

[Lahaj]

@dach nie tracę czasu na małostkowość i resentymenty ;) pozdro

[dach]

@Lahaj ja również. Pozdr. 

[violetta]

ja nad morzem to szukam fal i jeszcze sobie tą wodę polewam do góry:)

[dach]

@valeria trza pogadać z księżycem--on ci robi cuda z falami. Księżyc to wcale nie taki poetycki darmozjad. Robi kawał dobrej roboty. Jak rolnik. Masz chociaż dobra pogodę. Globalne ocieplenie w Krynicy Morskiej ;) pozdr. 

[corival]

@dach Natura jest szczera, uczciwa i wiele pamięta. Najpiękniejsza jest tam, gdzie mamy nasz "świat". Gdziekolwiek nie dotkniesz okiem dębu i tak zobaczysz w podświadomości ten, który rośnie tam... Piękny wiersz i w moich klimatach. Pozdrawiam :)

[dach]

@corival Bardzo ładnie napisałaś. Wszyscy jesteśmy częścią natury i inaczej nie będzie. Ostatnio jedynie oddalamy się, zapominamy, skąd nasze korzenie. Ale, tak sądzę, człowiek przyszłości powróci z pokorą do źródła. Pozdrawiam o dziękuję, jak zwykle ciepło.