Chorowizna

[ettore]

Znów nadeszły gorsze dni,
dosyć uśmiechu, dosyć głupstw,
prawdziwy ja myje nową twarz do nowej gry.

 

W ciemnościach mojego pokoju,
gdzie prawda pozostaje prawdą.

W bieli dzisiejszego świata,
gdzie kłamstwo rani pod osłoną rzekomej prawdy.

 

Wstaję, siadam, słucham.
Oczy zaczerwienione od niegasnącego ekranu telefonu.

Słucham, siadam, wstaję.

Wyobrażam sobie jakie kwiaty przyniesie mi ten dzień.

 

Tracę rozum. Chorym się staję. 

Kaszlę kłamstwem, a piszę prawdę.

Martwią mnie tajemnice przekazywane podczas zmierzchu,
po czym sam w mroku wymyślam kolejne tajemnice.

 

Kim jestem? Gdzie jestem?

Kim jestem? Gdzie jestem? 

[Waldemar_Talar_Talar]

Witam - do mnie wiersz przemówił - 

                                                              Pozdr.

[Antoine W]

@korneliusz_ i dobry tytuł (Dag wyjęła mi z ust to co chciałem Ci napisać)