Pasterz unika trudnych pytań

[Nikodem Adamski]

Ekologia istotna

można też słowo rzec do skłóconych w Gazie

podkreślać, że Eucharystia w TV niepełna

szkoda, że Kościół pastoralny bardziej niż dogmatyczny

nauczyciel w cieniu pasterza

pasie się, zamiast studiować

 

Słyszałem już o mocy ozdrowieńczej Maryi

ale ja chcę prawdy i doktryny

chcę wiedzieć, co z nią nie tak

że zaspokaja logiką

i gorszy bezsensem

 

Teologowie zajmują się przedszkolnymi sporami

kwestie praktyczne, pogłoski, stereotypy

ja chcę przekonać się o prawdziwości odpustów

nie korzystając z objawieniografów

 

Wiem, pewnie powiesz, że Trydencki, Watykański

zakorzeniły kłopotliwą, starodawną podobno naukę

ale to za mało, lakonicznie, brzmi jak tania wymówka

chcę podważyć, nawet za cenę anatemy

jednak nie chcą się spierać, zadowoleni paragrafikami

wystarczy wierzyć, my też nie rozumiemy

posłuchamy cię innym razem

 

Jak zbłąkana owieczka żądam od pasterzy

by zaczęli mnie szukać, pisać listy, wiersze

zgłębić zamiast pogłębić wątpliwości

popłynąć ze mną na falach krytyki

i słowa zmierzyć, zmienić, zamienić

by piasek z dna oceanu prawdy

jako relikwie wystawić

 

Nie wiem, czy oczekuję dewaluacji

chyba nie — odpowiem z zawahaniem

reforma skuteczniejsza od rewolucji

nie chcę, żeby zżarła mnie zębami kłamstwa

a może…

 

a może miecz zamiast

pokojowych formułek w listopadzie

warunków spełnienia niezrozumiałych nauk

modlitw odmawianych pospiesznie, by ratować

tych, co rzekomo sami są bezbronni

 

nie wiem…

 

co zrobi episkopat

poza poranną kawą i brewiarzem

 

Nie tylko odpusty

Septuaginta również czeka

i apokatastaza

i mariologia

i prywatne wizje

 

wątpię, by liturgiczne skłony ważniejsze

lub niewłaściwe formy pobożności

dogmatyka twarda, ale prosi o skruszenie

chyba, że katolicyzm to tylko

miłosierny Samarytanin

opatrzy rany, opłaci leczenie

na ważne pytania odpowie

nie wiem…

bezdoktrynowy dobroludzizm