ranek w Turczynie

[marekg]

pod sku­lonym słońcem
bur­szty­nowe ko­nie stąpają za horyzont
tyl­ko im ufa wiatr
bojąc się szcze­rości kobiet

marzy­cielom wys­tar­czy ka­wałek nieba
i ka­mien­ne scho­dy donikąd
rzad­ko ot­warte okno
z niedopałkiem codzienności

w spadających obłokach
nasze usta z koniczynką
beztroski podmuch dnia
i ta cisza niemego szybowca

słowa ocierają się o stukot
zgubionej podkowy

[Gość Radosław]

Poetycko. Pewne fragmenty na tak,

 

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

 

 

 

 

pewne na nie.

 

Generalnie więcej na tak, niż na nie ;) 

Jest klimatycznie. 

Pozdrawiam 

[Waldemar_Talar_Talar]

Witam - mi też sie podoba - 

                                                  Pozdr.