Zapalisz?

[Lidia Maria Concertina]

Barczystą odmową przesłaniasz mi wstęp do marzeń
Zataczamy się ... potem i wstrętem w drodze do bezpańskiego słońca

 

Mijamy prerie milczenia
I sady - bezowocnych snów
Obolała krucjata - z początkiem, ale bez końca

 

Nieszczęśliwością łatam - wszystkie obnażenia
Uczynki - to tylko kratery i dziury
Co rusz to dostaję po łbie: od oberwanej chmury

 

Ale gdzieś jeszcze są nadzieje
Nad oceanu ... jeziorem
Tęczowo wyolbrzymione - transparentnym kolorem
I chociaż są - nie istnieją

 

Do domu wracam po rano. 

I czeszę - zbyt bujne loki ...

... zbudzonej wyobraźni - zawsze zamawiam to samo:

kołyszę się lekko przez próżnię,

napełniam się helem, fosforem

 

A życie częstuje mnie dymem - 
Puste, zobojętniałe ludzkości humidory ...

 

[corival]

@Lidia Maria Concertina Błądzić jest rzeczą ludzką. Co prawda peelka dla własnego dobra mogłaby jednak czegoś się nauczyć, a nie wciąż łatać rany.

Ogólnie bardzo mi się podoba... Pozdrawiam :)