Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

Eteryczne stworzenie

przemierza czas i przestrzeń.

Puls przyspiesza, lub zwalnia,

zmienia temperaturę

podsuwa kształt i kolor.

 

Brzmienie wypełnia salę,

i płonie wyobraźnia:

w otchłani umysłu

faluje paleta barw,

przywołuje obrazy.

 

Powstaje wnet opowieść,

potrąca struny duszy:

szafirowa toń morza,

pierwsze refleksy słońca,

wolny puls oceanu.

 

Orkiestra symfoniczna:

porażające piękno

naniebnych konstelacji,

niezgłębione, tajemne

Światło Nieba... oddycha.

 

Zakrada się perkusja,

rytm podbija kolory,

światło igra z cieniem,

pomiędzy barwne plamki

i rozlana harmonia.

 

Nie wymyślaj, zabierz wzrok,

"zobaczysz" to, co usłyszysz.

Kształt zaklęty muzyką,

ton zapachu, dotyku

uwolni się z głowy.

Opublikowano

@corival Tym razem przed wygooglowaniem hasła z Twojego wiersza zastanowiłem się dłużej, bo słowo "synestezja" brzmiało mi jakoś tak znajomo, jakbym już się z nim kiedyś zetknął. I faktycznie, gdzieś z tyłu głowy je miałem ;> Niemniej - ciekawostka taka: po wpisaniu "synestezja" w google, pierwszy tekst, na który trafiłem, nosił tytuł "Synestezja - czym jest i skąd się bierze. Czy trzeba to leczyć?" xD

A odnosząc się do samego wiersza - jedyne, o powiem, to że jestem pod wrażeniem, jak sprawnie poszło Ci oddanie słowami tego stanu. Nie umiałbym tak.

Opublikowano

@error_erros W dzisiejszych czasach niektórzy chcieliby wszystko leczyć ;)

Umiałbyś jak sądzę... zapewne słuchasz jakiejś muzyki (nie mówię o rąbance, bo tu zdecydowanie nie ma pola do wsłuchania się...), wystarczy się wsłuchać, a zapewne pojawią się gdzieś podświadomie jakieś odczucia. To będzie to ;)

Dziękuję za odwiedziny i uwagi. Pozdrawiam :)

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Na co dzień słucham disco-polo i...rzeczywiście, mam to! Włączam "Jesteś szalona", zamykam oczy i... rzeczywiście! - czuję zapach dusznej, przesiąkniętej alkoholowym potem sali weselnej, odgrzewane dewolaje i pachy wujka Władka. Mam synestezję! I jednak chciałbym ją wyleczyć ;P

 

A tak poza żartami - tak, chyba to mam. Ale - z rabanką też daję radę! Tę muzykę też trzeba umieć poczuć ;>

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Jeszcze chciałbym dodać, że to sprawa bardzo indywidualna, co dla kogo jest rąbanką ;>

Opublikowano

@Michał_78 Najwyraźniej nasze myśli błądziły podobnymi szlakami ;) Ujęłam temat od strony muzykologicznej, czyli tak, jak przedstawiają to Ci, którzy zajmują się komponowaniem, graniem, ewentualnie słuchaniem rozmaitych form muzyki. Ty natomiast jak widzę, planowałeś ująć temat od zupełnie innego końca. Mianowicie od strony środków halucynogennych. To zdecydowanie nieco inna odmiana synestazji. Nic nie stoi na przeszkodzie, żebyś go podjął :)

Cieszy mnie, że zajrzałeś i ustosunkowałeś do wiersza. Pozdrawiam :)

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Z całości twojego wiersza, jakże zacnego tekstu -wybrałem sobie tą frazę!

Jej moc powinna uzmysłowić czytelnikowi, jak lumeny fotosyntezacji potrafią wpływać na człowieka-:)

 

Pozdrowionka ślę!

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się
  • Ostatnio w Warsztacie

    •    siedzę na skraju łóżka w pokoju, dogasa słońce razem z dniem. Gdzieś w tle muzykę gra radio. Powoli mrok odbiera to co dał dzień. Ona jest jeszcze w łazience.

      Szmer jednostajnego opadu wody z prysznica odbijającego się od ciała jest delikatnie dla mnie słyszalny, wiercę się, opierając dłonie o materac. Kęcę głową od lewej do prawej i odwrotnie. Jestem niespokojny. Mój nocny strój już trochę przyciasny. Muzyka jest teraz spokojna ale mnie nie uspokaja, można jednak zachwycić się jej dźwiękiem.Zaczynam rozmowę z samym sobą  -oczywiście w myślach , nie jest łatwo rozmawiać z soba samym. Nie mogę zanegować swoich słów czy myśli ale nie mogę zgadzać się z każda z nich. 

           Zawsze dostrzegałem subtelną różnicę po miedzy tym co lubię a tym co od niej dostaje? Tak, zawsze czekam to pewne! To frustrujące. Nerwowo odpalam papierosa : 

      - Ona nie lubi gdy palę(ja to lubię).

      - myślę, chyba wszystko jest idealnie okno otwarte, pościel wyprasowana , kwiaty w wazonach kurz starty.

      - I tak się znowu dziś nie uda. 

      - myślę dlaczego jak znowu będzie wymówka?

          Kładę sie na łóżku w poprzek bez poduszki pod głową ręce wyciągam za siebie łydki i stopy opadły w dól poza łóżko, stopy lekko muskają podłogi.

      Postanowiłem nie rozmawiać z soba więcej w tej chwili zatapiam się w muzyce.

      Oczy przymykam muzyka usypia mnie powoli zaczynam oddychać głębiej , jest mi błogo prawie zasnąłem.

      Prawie robi różnicę bo miedzy snem a jawą drzwi łazienki otwarły się.

         wchodzi Ona i od razu wali do mnie :

      -Dlaczego leżysz na kołdrze!

      -Zapomnij o rozmowie nie zauważasz jak cham ważnych spraw a chcesz rozmawiać o Nas? 

      -Nas nie ma właśnie dlatego , ze leżysz na kołdrze nie masz zasad , w twoim życiu nie ma porządku.

      I zaczyna ciągnąć dalej już beznamiętnie:

      - chcę obejrzeć film podaj laptop.

      Podje jej laptop, ona do mnie:

      -idź , spać do salonu!

      - Chce odpocząć i zasnąć.

      Odpowiadam:

      -dobrze, spokojnej nocy.

      Macha zdegustowana na mnie ,żeby wyszedł szybciej jej spojrzenie wskazuje , że nie ma tu miejsca dla mnie.

      Ja dolewam oliwy do ognia:

      - przydam się jak trzeba będzie przenieść coś ciężkiego...

      Tym sposobem zasypiam sam w salonie- o ile , można przez trzy godziny próbować spać ,wiercąc się i myśląc.I tak padłem dopiero krotko przed gdzieś ? Godzina demonów!

  • Najczęściej komentowane w ostatnich 7 dniach



×
×
  • Dodaj nową pozycję...