Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Taka baśń

iurgo

Przez iurgo
w Poezja śpiewana

 Udostępnij

Rekomendowane odpowiedzi

iurgo

iurgo

Opublikowano
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

 

Taka baśń

 

a było to kiedyś – gdzieś tam, a nie tu
za górą, za lasem, za rzeką
a było to tam – gdzie nie liczy się czas
gdzie wszędzie – daleko, daleko

 

tam, gdzie w kącie nie czai się mrok
gdzie nie czyha pajęczyn sieć
gdzie wilków czerwony wzrok
oznacza, że – nie chcą żreć

 

pójdziemy tam
lecz jeszcze nie dziś
wytrzymaj do jutra, kochany
gotowa będę – jutro, by iść
ty – zerwij bukiecik różany

 

sukienkę białą ja włożę, a ty
nazbierasz malin do dzbanka
pójdziemy razem i spełnią się sny
jak tania banalna zachcianka

 

jesteśmy razem
i wieki to trwa
tańczymy wariacko bez końca
codziennie ciekawsza toczy się gra
coraz bliżej i bliżej do słońca

 

sukienkę białą
włożyłam, a ty
o bukiet się martwisz różany
gotowa jestem, spełniły się sny
na wieki bądź ze mną, kochany

 

a było to kiedyś – gdzieś tam, a nie tu
za górą, za lasem, za rzeką
gdzie miłość miała największą moc
a śmierć była bardzo daleko

 

tam, gdzie wszędzie nie czaił się mrok
nie czyhała pułapek sieć
gdzie wilków czerwony wzrok
oznaczał, że nie chcą żreć


Autor tekstu: Jerzy Stanisław Jarek
IPI / CAE 00219273470
Nr ZAiKS 5057409

2

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się
 Udostępnij
Tematy


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Berenika97
      Betlejem

      Przez Berenika97 · Opublikowano

      @Annna2Zauważyłam, że ludzie mają tendencję do unikania rozmów czy odwiedzania ludzi chorych albo dotkniętych tragedią. Twierdzą, że nie wiedzą "co mówić" albo się boją. Mojej znajomej (z pracy - nie koleżance) zginęło dziecko w wypadku, zostało potrącone przez samochód i to na pasach. Gdy wróciła do pracy czuła się okropnie samotna. Zaczęłam z nią rozmawiać o różnościach, a ona do mnie "jak ja nienawidzę tego kierowcy i Boga".  To jak można "odtrącić" społecznie taką osobę? Nie chcieć pomóc?
    • Annna2
      Betlejem

      Przez Annna2 · Opublikowano

      @Berenika97  dziękuję Berenika. Tak, tragedia- boli że tam na ziemiach gdzie urodził się Bóg dalej jest cierpienie.. I tu wkroczyła polityka- bo politycy utworzyli kraj na prastarych ziemiach.  Bo można też zacząć od wojny sześciodniowej. I tak w kółko, spokoju nie ma. A przecież Bóg wybrał człowieka, jesteśmy my jako ludzie- sakramentem, przez który Bóg udziela błogosławieństwa narodom i światu. I tu powinien być pokój. Ale go nie ma. W Bogu wielbię Jego słowo, w Bogu ufam, nie będę się lękał: cóż może mi uczynić człowiek? (Psalm 56)   To, że chciałaś, zastanawiałaś się jak pomóc- jest piękne. Dziękuję.
    • Alicja_Wysocka
      Zmęczony

      Przez Alicja_Wysocka · Opublikowano

      @Dariusz Sokołowski Napisany 13-tką, ze średniówką Masz dużą świadomość literacką ale co z tego? -  za moment go zabierzesz z portalu?  
    • Berenika97
      Poranek, który Oskarża.

      Przez Berenika97 · Opublikowano

      @Migrena Czuję ten "zapach skóry i spalonego tchu". Poranek jest oskarżycielem, "świadkiem zbrodni" - to jakby odwrócenie symbolu. Widzę piękne obrazy jak w każdym Twoim utworze - są niepokojące. Niesamowity obraz - Słońce jako świadek - "Rozrywa niebo pazurami światła, jakby chciało zajrzeć im pod ich powieki." – To genialne. To nie jest światło, które leczy, ale które przesłuchuje. Takich obrazów jest kilka. A zakończenie jest świetne - po tym ogniu, oskarżeniu, popiele i ranach, nie dajesz łatwego potępienia ani łatwego rozgrzeszenia. Sugestia, że miłość to nie "iskra", nie "ogień" (bo ten już przeminął i zostawił zgliszcza), ale właśnie ten trwały ślad. To definicja miłości jako czegoś, co zostaje po katastrofie, miłość-wytrwanie. Wiersz jest jednocześnie brutalny i czuły, pokazuje, że piękno i zniszczenie często pochodzą z tego samego źródła. "Smakuje" – solą, potem i popiołem. Świetny!
    • Alicja_Wysocka
      Poranek, który Oskarża.

      Przez Alicja_Wysocka · Opublikowano

      @Migrena Jacku, zamęczysz dziewczyny. Byłam, czytałam i już nie mam słów dla Ciebie Ancymonku Ty jeden :)

  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...