Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rozterki

Zoso
 Udostępnij

Rekomendowane odpowiedzi

Zoso

Zoso

Opublikowano
Opublikowano

jak mam to wszystko rozegrać

pomyślał Strawiński

jak mam nie strzelić sobie w łeb

pomyślał Kurt Cobain

jak mam podejść do szuflady

i poprosić ją bezwstydnie o stare wiersze

pomyślałem ja

po trzeciej lampce wina

 

spisałem bowiem swoje życie wierszem

i pożyczyłem szufladzie

na wieczne nieoddanie

ona wchłonęła cały ten bajzel

i teraz

wyobraź sobie

nie chce się otworzyć

2
Antoine W

Antoine W

Opublikowano
Opublikowano

@Zoso nawet nie wiesz jak trafiłeś...

 

 

otworzyłem swoją nożem na siłę i to co u mnie (prawie) znajdziesz jest z takiej szuflady - broni się porwanymi fragmentami i wyblakłym atramentem a najskuteczniej płytami dvd które po 5 latach zaczęły padać i nie chcą oddać plików tekstowych mimo programu do odzyskiwania :-( muszę polegać na pamięci a ona jak to ona zawodna :-(

pozdrawiam

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się
 Udostępnij
Tematy


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • huzarc
      Bóg czerwieni

      Przez huzarc · Opublikowano

      @Sylwester_Lasota dzięki:) i nigdy słowa nie mogą być niestety takie, jakie by się chciało, aby były. Pozdrawiam:)
    • Berenika97
      Wierzchosława

      Przez Berenika97 · Opublikowano

      @Nata_Kruk Napisałaś ostry wiersz o współczesnej obsesji na punkcie wyglądu i mediów społecznościowych. Pokazałaś, jak za fasadą perfekcji kryje się pustka i smutek. Nie oceniasz wprost, ale dokładnie dobrane słowa robią swoje - „ociężałe rzęsy", „napompowane", „nadęta jak bąbel" - obnażają sztuczność i wysiłek włożony w kreowanie wizerunku. Świetny kontrast jesieni i bańki mydlanej - natura w swoim autentycznym, melancholijnym pięknie naprzeciwko sztucznej, kruchej konstrukcji ego. A to zakończenie... „sława - tylko podziwiać i... zaszlochać" - genialny chwyt. Pokazujesz, że za pragnieniem uznania i podziwu kryje się rozpacz. Że te „kłęby spojrzeń" nie nasycają, tylko pogłębiają pustkę. Jest w tym wierszu coś smutnego - widzisz, jak ludzie więzną w tej grze pozorów. Świetny tekst!
    • Sylwester_Lasota
      Bóg czerwieni

      Przez Sylwester_Lasota · Opublikowano

      Świetnie odmalowany klimat grozy frontowych realiów (jak zgaduję), ale myślę, że można jeszcze co nieco w tekście poprawić. Mówiąc szczerze, nie przekonuje mnie jakoś "pchła, co pełza mym brudnym brzegiem palca". Widziałbym to jednak jakoś inaczej. Powiedzmy be "mym" i "brzegu palca", ale też nie chciałbym też za bardzo ingerować w gruncie dobry test.   Pozdrawiam    
    • Konrad Koper
      Boski ?

      Przez Konrad Koper · Opublikowano

      Niebieski kobierzec ( Niezapominajek)  
    • Berenika97
      Jakie jutro

      Przez Berenika97 · Opublikowano

      @andrew Świetnie napisałeś o niemożności kontrolowania przyszłości. Ta personifikacja jutra jako kogoś nieuchwytnego, kto "stroi się jak chce" i "idzie nie tam gdzie nie trzeba" jest bardzo trafna. Lubię te drobne sprzeczności: "idzie nie tam gdzie nie trzeba", "czasami tylko się uśmiechnie, idziemy wtedy razem" - pokazujesz, jak rzadko nasze plany zbiegają się z rzeczywistością. A ta końcówka - "gdy się mijamy, udajemy że znamy" - gorzka i mądra. Iluzja kontroli nad jutrem. Pozdrawiam. :)

  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...