Powidoki sumienia

[[email protected]]

Życie jak prezent za który płacisz,
ciężką chorobą... w finale śmiercią.
A przekonania co nas utwierdzą,

losem maluje niebiański tragik.

Rodzisz się mały, brzydki, obślizły,
powietrze łykasz, krzykiem zwiastujesz...
... cud narodzenia - pisze fabułę

i niemowlęce ssania umizgi.

Obrastasz sierścią i grubą skórą,
nabywasz wiedzę co świat buduje.
Spotkasz przyjaciół - niektóre szuje,
jaki kierunek - drogą iść którą?

Matki i ojca dawno już nie ma,
co w geny dali... teraz wyłazi.
Pod budką z piwem zapity Janek,
przed boskim wzrokiem paniczna trema.

Ucieka zatem w opar absurdu,
króciutką nitką trzyma za uzdę.

A kiedy pęka - gwiazdę swą gubi,
do paranoi ciało przysznuruj.

Zamykam okno, wpadam w zadumę,
w tym samym domu, w szkole z nim byłem.
Ważnej empatii nie dałeś skrzydeł,

z obojętności stwórco mnie ulecz.


"Sumienie rodzi się czasem z jego wyrzutów." - Stanisław Jerzy Lec.

Edytowane 25 Maja przez [email protected] (wyświetl historię edycji)

[Antosiek Szyszka]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

wiesz Grzesiu też jestem 

ostatnio zimny jak lód 

zauważyłem że już nie reaguje na karetke przyjeżdżającą na sygnale 

 a tam przecież jest człowiek...

 

 

[[email protected]]

@Dag Narodzin mówisz Dag... czy śmierci? On zmarł na moich oczach,  trzy lata temu - boli do dzisiaj - musiałem mu oddać cześć. Narodziny to tylko preludium śmierci.

Wszystkiego dobrego za morzem.

@Antosiek Szyszka Antoś to całkiem inna sytuacja, mnie zamurował strach, że ON może... no wiesz - i mi to zrobił.
Mamy takie chwile w życiu których się wstydzimy, to właśnie była taka.

Trzymaj się chłopie zdrowo.

[corival]

@[email protected] To bardzo trudne przyznać się do błędu. Może i złej oceny sytuacji. Lepiej późno niż wcale...

Podziwiam Grzegorzu, że jednak, jakiekolwiek są Twoje pobudki, potrafiłeś podjąć decyzję i oddajesz cześć temu człowiekowi. Ładnie ująłeś to słowami. Pozdrawiam :)

[[email protected]]

@corival Może Cori uznasz mój wiersz poruszający prozaiczny temat, bo w pewnym sensie on taki jest. Póki nie dotyka ciebie wewnętrznie, wtedy czujesz gorycz i zawód. Widzę GO leżącego przykrytego białym płótnem i obojętność przechodzących obok ludzi... no tak to ten pijak, zapił się.

Wszystkiego dobrego, a życie biegnie nadal już bez Niego.

[corival]

@[email protected] Temat może i jest prozaiczny, ale bardzo ważny, bo dotyka licznych ludzi. Kwestia alkoholizmu i jego szeroko pojętych skutków, oddziaływań i reperkusji nie jest jednostkowa. Nie lekceważę więc tej sprawy.

Czuję, że wiersz jest bardzo osobisty i emocjonalny i stąd mój podziw Grzegorzu. Pozdrawiam :)

Edytowane 29 Lipca 2021 przez corival (wyświetl historię edycji)

[[email protected]]

@corival Jak zawsze Cori strzelasz w dziesiątkę jakbyś była psychologiem społecznym, ale z treści nietrudno było dociec sedna sprawy. Chciałem Jasiowi oddać hołd, przesłałem wiersz Jego siostrom na FB. Niech mi odpuszczą mój grzech zaniechania.
 

Pozdrawiam, pięknej pogody życzę.

[corival]

@[email protected] Wzajemnie prześlicznej pogody życzę :)

[ais]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Nie wszystkim da się pomóc, na pewno nie tym, którzy tej pomocy nie chcą, bo lubią swoje podchmielone życie. Mnie osobiście jest nie żal alkoholików. Może jedynie  młodych, którzy dopiero wchodzą w to życie birbanta, a na pewno ich rodzin...

Zdrówka!

[[email protected]]

@ais Ais On nie dał Sobie pomóc, wielu próbowało, dawałem mu nawet pieniądze na chleb, które przepijał, o czym wiedziałem, jestem zatem współwinny.
 

Miłego dnia.

[corival]

@[email protected] W zasadzie Grzegorzu nie jesteś jak sądzę...

Na samym początku, kiedy ten człowiek zaczynał pić, zapewne miał jakiś powód... na etapie, na którym staraliście się mu pomóc nie chciał, albo nie mógł tej pomocy przyjąć.

Żeby wyjść ze swojego stanu, musiałby sam chcieć, a i to, żeby zacząć nie pić, potrzebowałby fachowej pomocy. Rzadko zdarza się, że alkoholik własnym sumptem wychodzi z alkoholizmu...

Pozdrawiam :)

 

[[email protected]]

@corival Cori niby są wyspecjalizowane ośrodki pomocy, ale z nich uciekają i jest po sprawie, w USA wywożą na trzy lata na pustynię do ośrodka i nie wypuszczają nawet na godzinę. Mówią że wychodzą jak nowonarodzeni... mówią. Nie znam rzeczywistości.

Kłaniam się przy weekendzie Cori.

[corival]

@[email protected] Chyba jednak u nas nie jest tak źle... przykładowo siostra szefa pewnego przedsiębiorstwa i znany mi inspektor budowlany zostali wyleczeni i do dziś do picia nie wrócili. Podstawą są chęci. Leczony musi być podobno przekonany, że chce porzucić nałóg... Pozdrawiam :)

[[email protected]]

@corival A jak nie chce? ON nie chciał, może nie potrafił, potrzebna była ręka fachowca, psychologa - nie dostał tego.

 

Miłego dnia.

[corival]

@[email protected] Grzegorzu, jeśli nie chciał, to niewiele można było zrobić w tym kierunku, czyli w kwestii wyprowadzenia z nałogu. 

Można było jedynie robić to, co zapewne robiłeś... wesprzeć słowem, wysłuchać, porozmawiać... 

Pozdrawiam :)