Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Meduza


Rekomendowane odpowiedzi

Wszystko jest takie dziwne… ― w oczekiwaniu… Gładkie powierzchnie przedmiotów pokrywają warstwy

dziesięcioleci…

 

Jarzy się mżącymi pikselami samotności drżąca, skondensowana noc…

 

… wchłania mnie milczenie rzeczy… dookolna otchłań niebytu…

 

Otwieram

drzwi…

… zamykam…

 

Na schodowej klatce ― półmrok… ― żółtawe plamy

ulicznych latarni…

… drewniana, lśniąca poręcz… ―

odłupana drzazga…

 

Wiem, że nadchodzisz…

 

Czuję…

 

Kiedy mówisz do mnie,

nie mówiąc wcale,

twoje blade usta

― zamieniają się w kroplisty pył…

 

… nasączają słoną wilgocią

podłogę, ściany…

 

Widzę ciebie… ― jesteś cała w półcieniach, refleksach światła… ―

mroku…

 

Falują długie włosy,

jakby parzydełka…

… pofałdowana suknia… 

 

… wypływasz powoli z odmętów czasu… ― zabijasz ― straszliwą melancholią…

 

(Włodzimierz Zastawniak, 2021-07-22)

 

 

 

 

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

@Somalija cześć... jak widzisz, drzwi się u mnie nie zamykają, tylu mam codziennie gości... ćmy, nietoperze, pająki, meduzy... cały wesoły zwierzyniec... arbuza już nie mam, ale lody jeszcze tak... a, i mam jeszcze śliwki, takie duże soczyste... 

@Gosława cześć, jewgienija, przepraszam, renata... ćma poleciała, nietoperz poleciał, pająki się gdzieś pochowały, obraziwszy się na mnie, ponieważ zrobiłem sobie z ich pajęczyn całkiem wygodny hamak... 

@Waldemar_Talar_Talar dzięki, pozdrawiam...

@jaguardzięki z opinię, pozdrawiam...

Edytowane przez Arsis (wyświetl historię edycji)
Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


×
×
  • Dodaj nową pozycję...