Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

Wszystko jest takie dziwne… ― w oczekiwaniu… Gładkie powierzchnie przedmiotów pokrywają warstwy

dziesięcioleci…

 

Jarzy się mżącymi pikselami samotności drżąca, skondensowana noc…

 

… wchłania mnie milczenie rzeczy… dookolna otchłań niebytu…

 

Otwieram

drzwi…

… zamykam…

 

Na schodowej klatce ― półmrok… ― żółtawe plamy

ulicznych latarni…

… drewniana, lśniąca poręcz… ―

odłupana drzazga…

 

Wiem, że nadchodzisz…

 

Czuję…

 

Kiedy mówisz do mnie,

nie mówiąc wcale,

twoje blade usta

― zamieniają się w kroplisty pył…

 

… nasączają słoną wilgocią

podłogę, ściany…

 

Widzę ciebie… ― jesteś cała w półcieniach, refleksach światła… ―

mroku…

 

Falują długie włosy,

jakby parzydełka…

… pofałdowana suknia… 

 

… wypływasz powoli z odmętów czasu… ― zabijasz ― straszliwą melancholią…

 

(Włodzimierz Zastawniak, 2021-07-22)

 

 

 

 

Opublikowano (edytowane)

@Somalija cześć... jak widzisz, drzwi się u mnie nie zamykają, tylu mam codziennie gości... ćmy, nietoperze, pająki, meduzy... cały wesoły zwierzyniec... arbuza już nie mam, ale lody jeszcze tak... a, i mam jeszcze śliwki, takie duże soczyste... 

@Gosława cześć, jewgienija, przepraszam, renata... ćma poleciała, nietoperz poleciał, pająki się gdzieś pochowały, obraziwszy się na mnie, ponieważ zrobiłem sobie z ich pajęczyn całkiem wygodny hamak... 

@Waldemar_Talar_Talar dzięki, pozdrawiam...

@jaguardzięki z opinię, pozdrawiam...

Edytowane przez Arsis (wyświetl historię edycji)

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • @iwonaroma Wiersz otwiera się pytaniem o śmierć — czy jest wrogiem, czy przyjacielem — i od razu wskazuje, że odpowiedź nie jest uniwersalna. To jest zależne od kontekstu egzystencjalnego jednostki. Równie istotne są wymiary duchowe i poznawcze. Ten, kto wierzy — w Boga, w sens, w życie pozagrobowe — może postrzegać śmierć inaczej niż ten, kto w nic nie wierzy i nie chce wiedzieć. Dla każdej z tych postaw śmierć ma inne znaczenie. Zachwyciłam się Twoją metaforą ludzi jako liści - niektórzy schodzą z życiową godnością, zaś inni są niszczeni wcześniej — czasem przez nieprzewidziane okoliczności, czasem przez innych, czasem z braku powodu. Kontrast między młodszymi liśćmi a starszymi podkreśla naturalność przemijania i różne losy, które spotykają ludzi. Wiersz ma charakter refleksyjny i uniwersalny. Zadaje pytanie - o niepewność naszego postrzegania rzeczywistości. To świetny i fascynujący tekst.
    • @Berenika97 W życiu czasami tak bywa, że ciche i skromne osoby "błyszczą" najbardziej, weźmy pod uwagę baśń  "Kopciuszek."  Naprawdę, nie ma się czego wstydzić, wszystko co ludzkie trzeba przyjmować na bary, wzloty i upadki, a bycie sobą to piękna rzecz i nawet gwiazdorzy grając różne role przecież wdrażają w to cząstkę samych siebie. 
    • @Berenika97 Czytałem "Króla Dżumca" pierwszy raz jako dzieciak i niesamowicie mnie to opowiadanie śmieszyło. Jako jedyne w jego dorobku.
    • Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

        Miłe wspomnienia z czasów gdy było się małą dziewczynką.
    • @Simon TracyBardzo dziękuję!  Opowiadania E.A. Poe nie są długie, nawet mnie zaiteresowały. 
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...