Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano (edytowane)

 

Powiem Ci prawdę jak słońce, co parzy

nad nami, Twój wiersz, właśnie Twój

rzuca cień na nasz betonowy real

ulica pod kształtem Twego wiersza

zmienia oblicza jak w kalejdoskopie

 

Może chciałbyś / chciałabyś aby Twój wiersz

nie dawał żadnego cienia. Rozumiem.

Tak się nie da. To tak nie działa.

 

Cień Twojego wiersza, właśnie Twojego

pozwala rosnąć wrażliwszym na upał

zasadzone ziarno uczuć i emocji wzrasta

pnie się do góry, do góry, do góry

zdarzyć się może, że wyjdzie z cienia

 

W cieniu właśnie Twojego wiersza

można uspokoić zdenerwowany rozsądek

można ukoić potargane nerwo – bóle

słońce nie rozlewa tutaj ukropu

cień łagodzi zwyczaje i obyczaje i sprawy

 

Zdarzyć się może, że cień czyjegoś wiersza

komuś przeszkodzi i kogoś powstrzyma

łaknącemu artystycznego słońca i gorąca

nawet może rzucić kłody pod nogi

rzeczywistość jest gigantycznie wieloznaczna

 

Przy tej strofie moja ostrożność

kazała ugryźć mi się w język

cóż, zabolało.

 

W cieniu Twojego wiersza

dwie tęskne osoby odnalazły miłość

splotły dłonie we dwoje oraz poszły

w rozbrajającą wspólnotą codzienność

uczucie rozwinęło się właśnie od wiersza

 

Cień Twojego wiersza, tak Twojego

pozwolił komuś poznać właśnie Ciebie

ułatwił odpowiedzi na kilka pytań

rozbroił pułapki nieznanego myślenia

spójrz, że inaczej ten ktoś na Cię spogląda

 

Siebie również dostrzegł.

 

Cień Twojego wiersza pozwolił

któremuś komuś właśnie niebanalność napisać

teraz możesz popaść w zadumę i zadowolenie

teraz możesz przybrać minę uśmiechu

zdarzyć się może, że ów ktoś pójdzie w świat

 

I już nie wróci, bo stamtąd nie ma powrotów :) : (

 

Inspiracja – wyjątkowa poetka Dag – poezja.org

Edytowane przez Leszczym (wyświetl historię edycji)

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • @Annna2 dziękuję 
    • kocham cię — nie w czasie, lecz w szczelinach między sekundami, gdzie myśl jeszcze nie wie, że jest myślą a oddech to tylko cień płuc, których nigdy nie dzieliła odległość czuję cię, jak puls w skórze planety jak dym wspomnienia na języku snu jak światło, które nie zna źródła, a jednak prowadzi tęsknię, ale nie linearnie, tęsknię spiralnie, jak galaktyka za własnym środkiem jak echo, które szuka głosu którego nigdy nie było twoje imię, to nie litery, to ciąg drgań we mnie, które kładą się w poprzek języka i cicho kruszą alfabet przyjdź, nie po ziemi, ale przez miękkie granice istnienia, gdzie nic nie dzieli „ja” od „ty” a „my” nie potrzebuje zgody bo jesteś: nie obok nie naprzeciw ale we mnie, jak światło, które zna mnie zanim się zapalę    
    • @Annna2   Tu nie chodzi o sąd, tylko: o merytoryczną krytykę - ludzie ograniczeni intelektualnie każde fragmenty z Tory, Talmudu, Pisma Świętego Nowego Testamentu i Koranu - będą próbować dopasować do współczesnej rzeczywistości, a rzeczywistość jest taka: czy stado much, które leci do każdej kupy - ma rację? Inny przykład? Dla sekt monoteistycznych Dekalog jest świętością, tymczasem: to nie ten tam na górze dał ludzkości Dekalog, tylko: stworzył go Mojżesz na podstawie obserwacji zachowania własnego ludu.   Łukasz Jasiński 
    • @Annna2 Miałam na myśli tęsknotę - dla mnie to też odcień miłości. Gdybyśmy chcieli wszystkie jej odcienie ułożyć na wachlarzu, to począwszy od czci, uwielbienia, podziwu, empatii, współczucia, życzliwości, tęsknoty... i litości, tej szlachetnej  - to nadal wszystko wchodzi w jej skład. Nie wymyśliłam tego, tylko zakreśliłam sobie ołówkiem, w powieści Nędznicy, Wiktora Hugo - i zgadzam się tym. :)
    • I bardzo słaby w sensie poligraficznym - forma danego tekstu musi zachęcać czytelnika, a nie - zniechęcać, chaos, brak estetyki i bylejakość - oczy bolą...   Łukasz Jasiński 
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...