Zraszanie codzienności

[Nikodem Adamski]

Codzienność wysuszoną, jałową, bez smaku

zraszam we śnie słonymi łzami

wszystko w porządku na jawie

w widzeniach nocnych wylewam żale

 

Leki potencjalnie niepotrzebne

domagają się powrotu do zwiększonej dawki

bliscy idealnie okazują niezrozumienie

zmuszając do przyjęcia ich własnej filozofii

 

Nie muszę wiedzieć, jak się żyje po swojemu

by odrzucić cudze pomysły na prostą egzystencję

reaguję jeszcze jak dziecko prychając tragedią

dorosnę i nauczę się godnie stawiać czoła

[Gość Radosław]

@Nikodem Adamski Witaj

 

Opis trudnego i bolesnego doświadczenia, w którym poruszyłeś wiele kwestii w jasny, czytelny i wymowny sposób. Są  tu kontrasty, Są emocje i obrazy.  Jest zachęta do głębszej refleksji. Jest człowiek  ! 

 

Pozdrawiam