Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano (edytowane)

"Chodź do mnie tutaj,
Nie bój się już.
Dam Ci bukiecik czerwonych róż,
Bo ja tak bardzo pragnę cię!"

On woła mnie jest już tuż tuż,
Odziany w przepiękny biały strój.
To tylko lekarz maleńka jest,
Kwiatuszku błagam nie lękaj się.


"Dam ja ci ślicznych korali moc,
Nie bój się i postąp do mnie o krok.
Bo zapadł już dawno czekany zmrok,
Nie czekaj aż skończy się ta noc."

On w darze wisiorek piękny mi da,
Piękniejszy niczym brylant bez skaz.
Osłucha cię nim pojawi się spazm,
Dlatego nie drżyj i nie trwóż się tak.


"Godzina już późna i ciemna noc,
Najsłodsza nie każ się dłużej prosić.
Niech no usłyszę twej zgody głosik,
A woalem białym nakryję twą twarz."

On chce mi dać woal biały jak śnieg,
Czeka nas ślub, wesele i śpiew.
To tylko jest maska tlenowa kochanie,
Da ci większą swobodę w oddychaniu.


"Podaj mi rękę bielutką swą
I odejdź ze mną w nieziemską toń.
Tak delikatna twoja dłoń,
Trzymam ją mocno ręką mą."

Tatusiu on pochwycił mocno moją rękę,
Ciągnie mnie teraz w mroczną toń.
Zbada ci puls, wyciągnij dłoń,
Dziecino nie płacz i nie drżyj już.


"Na nas już czas najdroższa ma,
Odwróć w mą stronę swą śliczną twarz.
Spójrz w moje oczy, które tak znasz,
I chodźże ze mną gdzie gwiazda ta."

Ja pójdę z nim do pierwszej z gwiazd,
Którą to widzę w oddali hen.
To lampa uliczna - zaranie jej tłem,
Poczekaj aż zaświta ci nowy dzień.

 

                    Lecz nim dokończyć zdążył tę myśl,
                    Z maszyny wyszedł przenikliwy pisk...

 

 

*Potwór z zachodnioafrykańskiego folkloru. Wysyłany przez wiedźmy, aby porywać młode dziewczęta. 

Edytowane przez Mayerling
zmiana znacznej części utworu, głównie rymów (wyświetl historię edycji)
Opublikowano

@Mayerling Fenomenalny pomysł na wiersz. Gdyby tylko rymy były ciut mniej oczywiste i bardziej uporządkowane, byłaby perełka!

Opublikowano

@error_erros dziękuję :) może uda mi się coś dopracować, jeśli masz jakieś propozycje to chętnie je zobaczę. Ogólnie sporo poprawek już wprowadziłem i trochę nie mam pomysłu w tym momencie jak to inaczej ugryźć. Pozdrawiam!

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Tym, co najbardziej rzuca się w oczy, jest nadmierne rymowanie zaimków dzierżawczych. Mniej "moich/twoich" na końcach wersów i powinno być znacznie lepiej ;>

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Można by jeszcze pokombinować gdzieniegdzie, ale na moje oko widać wyraźną różnicę - oczywiście na plus ;>

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Tylko co ma do tego AI? AI będzie tak funkcjonować, jak ją zaprogramują ludzie, a ci oczywiście zrobią to zgodnie z jakimiś wzorcami. Pytanie - jacy to będą ludzie i w jaki sposób wychowani. A to, że koncepcje wychowawcze się zmieniają, nie ulega wątpliwości, odkąd potrzeby jednostki zostały postawione ponad potrzeby wspólnotowe. Sztuczna inteligencja nie stoi jednak w kontrze do czegokolwiek, odzwierciedla tylko bieżący stan rzeczy. Oparta (głównie) o modele językowe, operuje jedynie na systemie kodów i znaczeń. To my ją 'wychowujemy', jeśli można to tak nazwać,  ucząc pewnej struktury, odzwierciedlającej mniej więcej naszą logiczną percepcję, nasz aparat pojęciowy. AI nie rozumie rzeczywistości jako czegoś ciągłego, zmieniającego się pozostającego w ruchu, ewoluującego zrelatywizowanego, tylko jako zbiór stałych elementów, które zostały wprowadzone do bazy danych i w ich obrębie się porusza. A elementy te już wprowadza człowiek, który może być dobry lub zły, głupi lub mądry, mieć rozwiniętą wyobraźnię lub nie, rozległą lub wąską wiedzę.... No i trzeba jeszcze dodać, że AI jest - na razie - tworzona do realizowania określonych zadań, co pokazuje, że człowiek jednak chce pozostać wolny i zrzucić na nią to, czego wykonywanie go ogranicza. Odszedłem trochę od tematu, a zmierzałem do tego, że AI będzie w stanie 'widzieć' różnice', o których piszesz, jeśli tego zostanie nauczona.  Chyba, że chcesz powiedzieć, że sam czujesz się trochę taką sztuczną inteligencją, bezdusznie programowaną do pełnienia określonych funkcji  narzuconych przez zewnętrzny, techniczny plan, a nie dzieckiem wychowywanym do samodzielnej realizacji siebie, w zgodzie z tym, czego AI jeszcze nie posiada (wolna wola, samoświadomość).
    • Na pierwszy rzut oka ma to być coś sonetopodobnego. Ale popłynęłaś po tym jeziorze... w szuwary, Środki artystyczne zostały dobrze dobrane. obrazy są plastyczne, żyjące, z łatwością poddają się wizualizacji. Tymczasem forma sprawia wrażenie bardzo nieudolnie skleconego pancerza, w którym wiersz się dusi i dogorywa, a to przez nienaturalne inwersje, a to przez brak rytmu, a to przez pokracznie poprzekręcaną gramatykę. W ten sposób od razu pokazujesz czytelnikowi wszystkie słabe miejsca, gdzie nie umiałaś sobie do końca poradzić z językowym budulcem. Niech będzie to zwykły, wolny wiersz, który uwolnisz z tego stylistycznego żelastwa, a jeśli koniecznie upierasz się przy sonetach, to trzeba więcej treningu, bo tu już 'intuicyjnie' się nie da.
    • Kluczowe pytanie - co to znaczy 'lirycznieć'?  Życie staje się poezją, to oczywiście wynika samo z siebie, ale interpretacja utworu musi wyjść poza zwykłe ubarwianie, upiększanie. Wpisanie wspólnie przeżywanego czasu w wiersz zdefiniowany jako określona struktura, ma charakter o wiele bardziej brzemienny w skutki. Liryka jest przede wszystkim poszukiwaniem formy dla emocji, a jakie to ma konsekwencje dla bohaterów lirycznych? Jeśli ich doświadczenia zostaną przeniesione w rzeczywistość metafor, wówczas okaże się, że współdzielenie codzienności jest zarazem tworzeniem jej tak, jak poeta tworzy swoje dzieło - budowaniem sensu (życia) poprzez indywidualizację tego, co ogólne i nieokreślone. Np. we fragmencie ze sklepem - wszyscy tam robią zakupy, ale dla bohaterów nie jest to zwykłe wyjście do sklepu, bo liryka tak manipuluje percepcją, aby mieli poczucie, że chodzi o coś zupełnie innego. Realność staje się umowna,  jej poszczególne elementy mają być tylko nośnikami czegoś, co istnieje jedynie w świadomości i  osób mówiących w wierszu. Upraszczając - lirycznieć to budować rzeczywistość i kod, który ją na nowo zdefiniuje (niekoniecznie werbalny), zgodnie z tym, jak w niej chcą funkcjonować bohaterowie wiersza, czy jak to sobie - wspólnie - wyobrażają.
    • Zastanawiająca przypowieść, w której prosta obserwacja przechodzi w trafną ekstrapolację. Gwarowa 'śleboda' dodaje wierszowi ciekawego smaku.
    • Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

        Porażająco głęboka refleksja na tle nieistotnej reszty.   Ale dam lajka, bo moc tej cząstki rekompensuje wszystko inne.
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...