Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Samozabójstwo


Rekomendowane odpowiedzi

Kiedy tak leżę, myślę za siebie.
W przeszłości bredzę,
a może grzęznę, a może brodzę.
Bez ciebie już nigdzie nie zdążę.

 

Nie mam już miejsca w sercu.
Nie mam już serca na miejscu.
Gdybym umiała zabić się sama,
serce bym nożem poczęstowała.

 

Realnie, fizycznie z pełnym naciskiem.
Lubię to w głowie widzieć - mistyczne
uczucie, kiedy uchodzi życie,
jak wydech z płuc lekko, nieskrycie.

 

Jak fala biegnie ciepła i chłodu.
Uchodzi z piersi dusza niemłoda,
a może młoda, może zbyt młoda,
a może wróci w postaci płodu.

 

I gdy tak patrzę, odczuwam ulgę,
że to już za mną, już mogę umrzeć.
I nie chcę słuchać, w czym szukać sensu.
Cieszę się tym upływem bezsensu.

 

Zabiję serce, bo tyle umiem.
Tak strasznie boli, gdy tylko czuje.
Zabiłam serce i nie chcę go więcej.
Bez ciebie co dzień zabijam serce.

 

19.06.2021

Edytowane przez siachna
Interpunkcja (wyświetl historię edycji)
Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

czytam to lekko zaniepokojony...

nie można iść w tę stronę, choć mrok wciąga i kusi... nie można iść też w bezgraniczne kochanie własnej osoby.... chyba trzeba poszukać miejsca dla siebie w swojej głowie, na nowo spojrzeć na siebie i miejsce, gdzie się chce być, ale  w ŻYCIU

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


×
×
  • Dodaj nową pozycję...