Sted

[Koziorowska]

Sted

 

 

twoje nieoswojone stopy

z nabożności

przymilają się

do mojego intymnego oddechu

 

kilka skradzionych haustów

uprzejma buńczuczność

malowniczych zakątków czyśćca

uwiera w węzły

światła

 

jesteśmy żeby kilka losów

zespoił (bez)bolesny rozum

idee sypiące się spomiędzy

traw o które nikt już nie dba

obolałych od ściskanych

pod powiekami

 

obojgu zamarzły

wydarte konstelacjom

archipelagi

przystrzyżone i przecięte

na pół

 

najłagodniejsze jest oczekiwanie

na ten jeden jedyny przedział

przeludniony

po ostatni akord

 

postradane naprędce zmysły

na złość trotuarom

przytłoczonym połaciami

kroków i ich mogił

[Czarek Płatak]

Zadziwiające. Akurat ostatniej nocy puściłem sobie do snu dokument o Stedzie, by dziś rano idąc niejako za ciosem natrafić na nieznany mi materiał filmowy, w którym Sted zadaje pytania podczas spotkania z Krishnamurtim