Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Nic dodać, nic ująć. Tylko w krzaki iść :) 

Wiele pozytywnego, bo żyjątka w swoich terrariach są szczęśliwe, albo nie wiedzą, że nie są. 

Nóż, a  raczej grzech to w pewnym sensie trop trafny ;) 

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Haha, racja. Ja się budzę na ogół w kulminacyjnym momencie, a śnię również w kolorach. Kiedyś obił mi się o oczy artykuł, w którym jakaś badaczka kreśliła linię łączącą czarno-białe sny z takim telewizorem. Twierdząc, że ludzie oglądający kiedyś jedynie taką telewizję mieli przeważnie sny w tych barwach. Nie wiem, czy jest coś w tym rzeczywiście. Podobno większość ludzi śni bez barw. 

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Rzeczywiście, wersja Pani Żyjątko mogłaby zawierać kilka dodatkowych wersów. 

Ten Pan Żyjątko wbrew pozorom tak zajętym nie jest. Raczej nie oddaje się zbyt wielu czynnościom ponad te, którym w swoich terrariach oddaje się większość Żyjątek. 

Właśnie, to chyba duże szczęście móc odejść w otoczeniu, które się znało i lubiło. Pa :) 

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Można i tak. Mam na tyłach domu trochę zieleni, a sąsiedzi kury i choć za sąsiadami nie przepadam to uwielbiam odgłosy tego domowego ptactwa kiedy siedzę na mojej ławeczce. Przypominają mi lato i wakacje na wsi u babci. Działają kojąco :) 

Opublikowano

@Czarek Płatak Żyje sobie żyjątko w pewnym, ustalonym tempie. Kryje się w swoim terrarium przed tym, co uważa za zagrożenie. Można żyjątko podziwiać, za ustalenie sobie rytmu określonych czynności, ale można i współczuć zamknięcia się we własnym świecie. Zgrabnie ujęte w słowa. Pozdrawiam :) 

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Poeta owszem, ale poetom się bywa, nie jest. No i, nie każde żyjątko poetom bywa. Większość żyjątek niestety egzystuje na zasadzie schematu praca - dom - kupka - spać - praca - dom.... 

Noga, dziękuję, lepiej, ale pewnie jeszcze trochę muszę poczekać nim wrócę do biegania :/

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • O świcie, gdy mgły tańczyły jeszcze sennie między wzgórzami, a liście śpiewały cicho pieśń zrodzoną z nocy, on trzymał ją w ramionach, jakby była jedynym zaklęciem zdolnym zatrzymać czas.   Jej skóra pachniała runem pradawnych drzew, a włosy rozsypane na jego piersi przypominały o tym, co prawdziwe, nawet w świecie utkanym z iluzji i światła.   — „Nie pytaj, kim jestem” — wyszeptała. — „Bo jeśli wypowiesz moje imię, zniknę, jak sen, który nie powinien był zostać zapamiętany.”   Uśmiechnął się, lecz nie odpowiedział. Zamiast słów, dłońmi opowiedział opowieść: o pustce, którą niosło jego życie, i o niej — jak świt rozrywający mrok.   Nie była elfką, nie była wiedźmą, nie była duchem ani kobietą z legend. Była czymś więcej — iskrą świadomości zrodzoną z cienia i światła, z głębi, gdzie emocje mają własną magię.   Wędrowali razem przez doliny i ruiny, rozmawiali bez słów, czuli bez dotyku, kochali się — powoli, jakby każda chwila była świętością, a każdy pocałunek — pożegnaniem, którego oboje nie chcieli wypowiedzieć.   Ale każdy świat, nawet ten utkany z marzeń, musi kiedyś zacząć drżeć w szwach.   Bo los, zazdrosny o ich jedność, wysłał po nich cień — istotę bez imienia, która znała tylko jedno pragnienie: rozłączyć to, co zbyt piękne, by mogło trwać.   W dniu, gdy trzecia pełnia znów wzniosła się nad niebem, on spojrzał w jej oczy i wiedział. Nie zatrzyma jej, ale będzie szukał… we śnie, w pieśni, w kropli deszczu.   A gdy cień stanął między nimi, ona uśmiechnęła się smutno. — „Pamiętaj mnie… nie przez ciało, ale przez to, co w Tobie się obudziło.”   I zniknęła, jak błysk światła znikający w zmierzchu.   Ale jego serce… już nigdy nie było tam, gdzie dawniej.
    • Ci co mają niewiele do powiedzenia Często mówią jednym jednym głosem  Niuanse nie mają żadnego znaczenia  Jeżeli z góry chodzi o kontekst    Spaleni słońcem przeszli przez piekło Z wiarą łatwo popaść w półprawdę Dopóki walczysz nie jesteś zwycięzcą  Dopóki walczysz to nie przegrałeś
    • Sałatka... (Ikin dał Ksenine Składniki)   Mam - Zeno - ja majonez, mam. Karotka... jak to rak. Jady: pyry daj. I cebule lube ci. Ogórkom cmok róg, o... Jaj, i po kopie jaj. Soli los. I cukru, .urku ci. Drobno pokrojono (Jork opon bordo)   A... sałatka, jak ta łasa.    
    • @Roma świat uczuć zamknięty w dłoni. Ładnie.
    • A baba; kłosy - łyso łka baba.    
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...