Poltergeist

[Gość]

mącę ci w szklance

smak pomarańczy

i włosy wiatrem omiatam

gdy tańczę

 

ja- to otwarte

szuflad sezamy

i snem w twych książkach

zamknięte rozdziały

 

lecz nić obłędną

nie moja dłoń przędzie

póki wspominasz mnie

nie odejdę

 

 

[Konrad Koper]

@error_erros Oryginalny !!

 

 

[Gość]

@Konrad Koper Czy ja wiem... Mnie się wydaje, że oparty raczej na oczywistych skojarzeniach. Ale dziękuję! ;>

[Marek.zak1]

Wiersz mi się podoba, rozumiem, że to Ty jesteś tym jej duchem, ale tak w tematyce duchów to jestem mało zorientowany. Pozdrawiam

[Gość]

@Marek.zak1 Nie ja, ale podmiot liryczny ;> Duchem albo wspomnieniem, które dręczy.

[Marek.zak1]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Oczywiście. Twoje wiersze są tak specyficzne, że często utożsamiam autora i peela, ale wiem, że to błąd. Pozdrawiam.  

[Gość]

@Dag Po prostu lubię tęskne klimaty. Czuję, że wychodzą mi całkiem przenokująco ;>

@Marek.zak1 Specyficzne? Brzmi niepokojąco ;D

[Nata_Kruk]

Na mój chwilowy stan, bardzo mi ta treść pasuje.

Hej error...

[Gość]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

W takich stanach to ja zawsze do usług!

[Gość]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Ale można nauczyć się je ignorować. Chyba.

 

Ja poza pomarańczami nie widzę podobieństw. A Tuwima szanuję bardzo ;D

[GrumpyElf]

@error_erros Tak, wspomnienia nadają moc osobom, zdarzeniom. Tak naprawdę sami powołujemy te duchy, są na naszych usługach. Jednak dojść po tej nitce do kłębka i umieć odwrócić bieg spraw... ciężko! Ładnie napisałeś :) 

[Gość]

@GrumpyElf Dziękuję.