Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

od ojca

OloBolo
 Udostępnij

Rekomendowane odpowiedzi

  • Ten utwór został doceniony przez użytkowników.
OloBolo

OloBolo

Opublikowano
  • Ten utwór został doceniony przez użytkowników.
Opublikowano

Ojciec odchodząc tak powiedział:
gdybyś ty synu o tym wiedział
gdybyś przeczuwał że tak będzie
pisałbyś pewnie ciekawsze wiersze

 

choćbyś się nawet przysposobił
i w piórka pawia przyozdobił
udając głupka malkontenta
to cię dopadnie-taka z niej menda

 

w tej beznadziei jest nadzieja
bez przerwy coś się w życiu zmienia
coś tam wiruje coś się kręci
więc póki jeszcze masz ciut chęci

 

póki nadzieja tli się w tobie
nie pozwól aby płomyk zgasł
uśmiechem z rana witaj żonę
podając kawę patrz jej w twarz


bo życie synu to jest chwila
sam zobacz-byłem-już mnie ni ma

10
corival

corival

Opublikowano
Opublikowano

@OloBolo No tak... bez wątpienia nadziei gubić nie wolno. Jest kołem napędowym, pozwala skądś wydobyć siły. A że ktoś był i już go nie ma... taka kolej rzeczy. Wszyscy zdążamy w tę stronę.

Wiersze ciekawsze? Ależ Olku, są ciekawe :)

Pozdrawiam :)

1
Marek.zak1

Marek.zak1

Opublikowano
Opublikowano

Podobają mi się ostatnie 2 zwrotki, z tym, że mnie żona podaje kawę, tak się przyjęło, i nigdy mi nie patrzy w twarz, a zawsze tam, gdzie ją stawia, zwyczajnie żeby nie rozlać.  

Ojciec jednak słabo podsumował życie, jako beznadzieję. Moje odczucie jest diametralnie inne. 

Pozdrawiam. 

1
Gość

Gość

Opublikowano
Opublikowano

@OloBolo Oj, panie Olku, ostro pan pogrywasz! Niby wiersz o ojcu, który odszedł (czy umarł, czy dosłownie odszedł - nieważne, i tak smutno), a napisałeś go tak, że chichot bierze stojąc nad grobem. Głównie za sprawą puenty oczywiście ;) Ale cały wiersz jest bardzo ciepły, ciekawie stojący w opozycji do powagi sytuacji, na której został zbudowany. Dla mnie super, bardzo lubię Twój styl!

 

P.S. W pierwszej chwili przeczytałem: podając kawę parz jej twarz xD

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się
 Udostępnij
Tematy


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Naram-sin
      Nie zaglądaj sobie do głowy

      Przez Naram-sin · Opublikowano

      A jednak żeby żyć pełnią życia, potrzeba odwagi, zarówno w stosunku do przeszłości (rachunek sumienia) jak i przyszłości (właśnie należy się wychylać, a nie pozostawać w krzakach). Inaczej, zamiast być w jakimś miejscu drogi (dokądkolwiek) pozostawalibyśmy w martwym  punkcie.
    • Naram-sin
      kolec

      Przez Naram-sin · Opublikowano

      @Jacek_Suchowicz Nie mam pewności, ale może w szukaniu Boga i w błądzeniu, gdy chce się odkryć prawdę, jest więcej wiary i tworzy się głębsza relacja niż w nawykowej rytualizacji. W końcu podmiot liryczny chce czegoś żywego i autentycznego.   Dotkliwa jest za to jego samotność, bo chrześcijańska koncepcja miłości bliźniego wpisuje się w niepodważalne stwierdzenie, że człowiek jest istotą społeczną. Gdzie dwóch lub trzech spotyka się w imię moje, tam jestem pośród nich , powiedział Chrystus, czyli nie istnieje kościół bez wspólnoty. Na marginesie - dotyczy to każdej religii, jako zjawiska grupowego. Za to wiara jest jednostkowa - czy z tej perspektywy idea prywatnego kościoła nie jest całkowitym nonsensem?  
    • Naram-sin
      Drogowskaz

      Przez Naram-sin · Opublikowano

      Dziś urodzaj na modlitwy. Zazwyczaj unikam oceniania tekstów typowo religijnych pod kątem czysto poetyckim, tak jak nie dyskutuje się o walorach artystycznych modlitw, pieśni, litanii, choć niektóre bywają wybitne także pod względem środków wyrazu. Ale modlitwa ma charakter performatywny, dzieje się w niej coś ważnego między wypowiadającym  ją a adresatem Nie mamy tu  już reprezentacji w postaci podmiotu lirycznego  lecz wkraczamy w obszar, gdzie słowo nie tylko modeluje rzeczywistość, ale jest jej integralną częścią. Doceniam odwagę i szczerość tego wiersza, ale całkowicie w oderwaniu od kryteriów ars poetica, które tutaj są zupełnie nieadekwatne.  
    • Naram-sin
      Jezus Chrystus

      Przez Naram-sin · Opublikowano

      Staram się nie komentować modlitw, bo w ogóle nie oceniam ich w kategoriach estetyczno-artystycznych. Ciężko odnosić się do czyjejś nagości w utworze, a nie podejmę się przez dyskrecję wyrokować czy mam do czynienia z prawdziwą intymnością, czy z kreacją poetycką. Sugeruję jedynie pisownię Zbawiciel wielką literą, bo jeśli wiersz rzeczywiście jest osobistym dialogiem osoby wierzącej z Bogiem, to wielka litera staje się oczywista jako świadectwo czci, uwielbienia, wdzięczności.
    • Naram-sin
      Wie o tym horyzont

      Przez Naram-sin · Opublikowano

      @Alicja_Wysocka Napisałem taką szybką odp. ad hoc. Zrobiło mi się szkoda tego licha.

  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...