Prywatna szkoła uczuć

[Pradzi]

Zdążyłaś już niejedno przeżyć

Coraz bardziej przestajesz wierzyć

W miłość, tę prawdziwą i trwałą

W którą przed złym światem można uciec śmiało

 

Nie wiem co powiedzieć

Co zrobić

Naprawdę chciałbym jakoś Cię pocieszyć, lecz

Co ja mogę wiedzieć?

Przyznaję

Jednego jednak jestem pewien, proszę więc

 

Ucz mnie, bo ja chętnie zostanę Twym uczniem

Jeśli tylko chcesz, tak jak ja z Tobą chcę być

Przyjmę, ile mi dasz

W zamian, co chcesz, to masz

Kto wie, może nauczysz się czegoś i Ty

 

 

 

Jesteś piękna, mądra i dobra

Wszystkiego co najlepsze godna

Czemu takie jak Ty istoty

Stają się ofiarami czyjejś głupoty?

 

Brak mi doświadczenia

Póki co

Ale wiesz, że zawsze możesz na mnie liczyć

Dziś do zrozumienia

Daję Ci

Że przed Tobą stanąć chcę jak przy tablicy

 

Ucz mnie, bo ja chętnie zostanę Twym uczniem

Jeśli tylko chcesz, tak jak ja z Tobą chcę być

Przyjmę, ile mi dasz

W zamian, co chcesz, to masz

Kto wie, może nauczysz się czegoś i Ty

 

 

 

Oboje miłości pragniemy

Razem szczęście znaleźć możemy

Z Tobą chcę ten egzamin zdawać

Zaufaj mi więc, tak jak dotąd ufałaś

 

Ucz mnie, bo ja chętnie zostanę Twym uczniem

Jeśli tylko chcesz, tak jak ja z Tobą chcę być

Przyjmę, ile mi dasz

W zamian, co chcesz, to masz

Kto wie, może nauczysz się czegoś i Ty

Ucz mnie, bo ja chętnie zostanę Twym uczniem

Jeśli tylko chcesz, tak jak ja z Tobą chcę być

Przyjmę, ile mi dasz

W zamian, co chcesz, to masz

Kto wie, może nauczysz się czegoś i Ty