Wędrówka

[corival]

Zniknął gdzieś pokój,

brak znanego świata,

nie ma kalendarzy,

strach za serce ściska.

 

Czas zwalnia nagle, 

wyostrzają zmysły. 

Inny jest zapach,

kolory piękniejsze. 

 

Obserwuję rośliny 

i ciała niebieskie, 

zegary natury,

jeszcze nie nazwane. 

 

Kalendarzem księżyc,

pojawia się pomysł,

każdy kształt srebrnej twarzy

zapamiętać trzeba. 

 

Dwanaście jam, 

łukowata linia,

precyzja wielka,

pracowicie dłubię.

 

Tak być już musi, 

by lśniące oblicze 

zechciało przemówić

innym językiem. 

 

Pamięć notuje: 

tu wyrosną rośliny, 

tutaj kwitnąć będą, 

tam za to zamierać. 

 

Przecieram oczy, 

umysł rejestruje regał,

spokój ogarnia: 

wróciłam z pola Warren Field.

[[email protected]]

@corival Biegniemy do jaskiń, goli i weseli,

                   bo może pod dachem, byk nam się ocieli.

Pozdrawiam Cori.

[corival]

@[email protected] To byłoby dopiero... Sensacja na skalę tysiącleci ;) Co prawda nie bardzo widzę związek z tekstem, ale co tam :) Dziękuję za czytanie. Pozdrawiam :)

Edytowane 10 Maja 2021 przez corival (wyświetl historię edycji)

[corival]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Tak dla informacji, rzecz dotyczy pewnego znaleziska archeologicznego, które można znaleźć pod powyższą nazwą.