fabryka

[Milena Sakowicz]

kofeina krążaca we krwi nie pozwoliła zasnać
nie spałam
poszłam do szarej, zapomnianej fabryki
odsunęłam dwie cegły i usiadłam w kącie
jak zbite dziecko
przez wybite okno widzialam nudne niebo
dym z komina splatał się z siwymi chmurami
było zimno
zmuszon trwać bez snu
szurałam stopa po brudnej ziemi jakby to miało przynieśc otuchę
to dziwne że nie bałam się tam być
gdzies kapała woda, drażąc w posadzce małe wgłębienie
coś zobaczyłam
pod spalona deską była malinowa wstążka
satynowa, jakby zdjęta z dziecięcej głowki
wtedy zasnęłam

[Jego Alter Ego]

Zgadzam się z poprzednim komentarzem, mała dobra proza.
Pozdrawiam

[Vera_Ikon]

Przyłączam się do moich przedmóców. Rewelacyjna część większej całości. Do prozy z tym! A w przypływie weny - rozwinąć! Czekam z niecierpliwością. Pozdrawiam serdecznie!