Neon

[Gość]

domy splunęły nami z pogardą
w brudne ulice obcego miasta
gdzie czas nas więzi w chłodnym bezruchu
noc nam minęła a świt nie nastał

gazety sen nasz dzielące od ziemi
zbywają pytania cichym szelestem
czy tęskni świat za naszymi plecami
i czy ktokolwiek pamięta jeszcze

tu neon nas przywiódł jak gwiazda polarna
mrok rozdzierając jaskrawym krzykiem
i obietnicą że własnym światłem
błyśniemy kiedyś jak dwa świetliki

 

 

[Marek.zak1]

Jeszcze dobrze nie zrozumiałem, ale jest klimat:). 

Jak możesz wrzucaj większą czcionką:). 

Pozdrawiam

[Gość]

@Marek.zak1 Ucieczka kochanków z rzeczywistości, która nie akceptuje ich uczucia. Albo coś w tym stylu. Generalnie chciałem takie "nas dwoje zostawia wszystko prócz siebie i rusza w obcy świat". 

Nie ma problemu, będzie większa czcionka. Dziękuję za sugestię!

[Nata_Kruk]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

... masz pomysły, nie ma co... wiersz z typu, takie lubię... ten nawet bardzo lubię.

Hej

[Gość]

@Nata_Kruk Ogromnie mnie cieszy Twój komentarz, dziękuję!

Edytowane 2 Maja 2021 przez error_erros (wyświetl historię edycji)

[GrumpyElf]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Niczym Romeo i Julia - krótka miłość, ale ich własna. Ten wiersz to chyba Twoja największa dekadencka fanaberia, gratuluję :) 

[Gość]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Brzmi jak wyzwanie do podniesienia poprzeczki ;D

Dzięki, dzięki ;*