Iskra

[NightSilence]

Zastanawiałam się nad samotnością
nikt nie słucha 
nie rozumie
nie otwiera oczu

 

zastanawiałam się
dlaczego rozdrapuję
to wciąż kuje
wierci i truje

 

wsparcie
odkrywa drogę
przepasaną żalem
nikt nie igra z bólem

 

myślę
analizuję
dlaczego ignorują?
nikt nie widzi
nikt nie słyszy
nikt nie pyta
jak się czuję

 

rzeczywistość jest jak igła
im ostrzejsza 
tym bardziej prawdziwa

 

z cierpieniem
więcej doświadczenia
znika nadzieja
pojawia się chwila zwątpienia
uciekam

 

nagle świat się zatrzymuje
panikuję
unikam spojrzeń
dryfuję jako odludek

 

błysk ucisza sztorm
hamuje piski
siada obok 
podaje dłoń

 

zamykam oczy

kojący dreszcz przebiega między palcami
przykładam rękę do klatki
iskra hamuje zmieszanie słonymi kroplami
jedna jedyna
nie krytykuje 
nie upomina
nie ocenia
wskrzesza