wiersze z cyklu ,,Parabole''

[Wojciech Bielun]

nowe opowiadanie
o przestrzeni wokół
było krokiem
do wtórnego rozważenia zasad
równowagi i symetrii
podarowanego mi świata
samo dopasowanie ogółu do całości
sprawiało nieustanną trudność
ulegałem nielogicznym emocjom
a niejasne odpowiedzi
podwieszone rzeczowniki i przymiotniki
podważały ugruntowaną koncepcję
samego siebie

chwytałem się każdego źdźbła
mogło się przydać

[Anna_Sendor]

@Wojciech Bielun Wiersz zatrzymuje i przekonuje. Świetna końcówka.

[Wojciech Bielun]

dziękuję

[corival]

@Wojciech Bielun Bardzo... wymownie. Słowa mnie zalały, ale po paru czytaniach dotarło, że faktycznie każde źdźbło może pomóc znów wypłynąć. Pozdrawiam :)

[Wojciech Bielun]

dzięki za komentarz