Historia edycji
Nie ma edycji historii do wyświetlenia lub ten wpis był edytowany przez moderatora.
-
Ostatnio w Warsztacie
-
Toyer 100
Sam na sam z czterema pustymi ścianami
gdzie tylko cisza jest samotnymi meblami
rozmowy ze sobą bez ludzkiej obecności
Poeci - Bogowie samotności
nieustannie bijące tęskniące serca
ciepłe szalone kochające w wersach
pragnienia gorącej i wiecznej zażyłości
Poeci - Bogowie miłości
łzy spływające z policzka duszy
smutek mniejszy i smutek duży
marzący o tortach szczęśliwości
Poeci - Bogowie wrażliwości0
-
-
Najczęściej komentowane w ostatnich 7 dniach
-
- 48 odpowiedzi
- 1 264 wyświetleń
-
- 29 odpowiedzi
- 786 wyświetleń
-
- 28 odpowiedzi
- 752 wyświetleń
-
- 28 odpowiedzi
- 493 wyświetleń
-
- 27 odpowiedzi
- 689 wyświetleń
-
-
Zarejestruj się. To bardzo proste!
Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.
-
Ostatnio dodane
-
-
Ostatnie komentarze
-
Przez Berenika97 · Opublikowano
@Somalija Świetne zestawienie "języka odwagi" z "językiem ciała" - pokazuje różne warstwy komunikacji, różne sposoby mówienia o pragnieniu. Obraz "draśniętej nadtopionej duszy" to bardzo piękna metafora - można sobie dopowiadać, czy to jest coś jednocześnie zranionego i rozpalonego, kruchego i intensywnego. -
Przez viola arvensis · Opublikowano
@Tomasz Goraj a i tak myślę jeszcze, że nawet najmilsza buźka stanie się gębowata, jak bedzie klamaćZaloguj się, aby zobaczyć zawartość.
-
Przez Berenika97 · Opublikowano
Może wciąż krążysz nocą – jak dym nad miastem, gdy wszyscy śpią, nikt nie słyszy – i znikasz. Byłaś marzeniem tysięcy, hasłem na murach, które zmywał deszcz , obietnicą na wiecach. Czas cię przykrył, został tylko szelest starych flag. Wzięli cię za towar, zakuli w paragrafach, a ty jak wiatr przez kraty uciekłaś w świat, niewpisana w formularze. Czy teraz mieszkasz w ekranach, w lajkach, komentarzach, algorytmie? Czy jesteś odbiciem naszych cyfrowych cieni? Gdzie można cię odnaleźć? -
Przez Berenika97 · Opublikowano
@Toyer Sieć nie zna przemijania, tylko zapis danych, lecz człowiek – to uczucia, tęsknota, brak granic. Trwamy nie w hasłach, nie w długich wątkach, lecz w ciszy serc, w pamięci, być może i w snach potomka. -
Przez Berenika97 · Opublikowano
@andrew Napisałeś wiersz o przemijaniu i utracie. Metafora ptaka, który "odfrunął na inną gałąź" jest bardzo obrazowa i trafnie oddaje naturalność odejścia, choć bolesną dla tego, kto zostaje. Jest w tym wierszu akceptacja tego, że "nic nie trwa wiecznie", ale też tęsknota. Wiersz bez patosu, za to ze smutkiem i nostalgią. Bardzo mi się podoba.
-
-
Najczęściej komentowane
-
-
Wiersze znanych
-
Najpopularniejsze utwory
-
Najpopularniejsze zbiory
-
Inne