Za jednymi z miliardów takich samych drzwi

[Rafał Pigoń]

Zabierz mnie kosmicznym,
Neonowym statkiem
Tam, gdzie są piękne kolory
Mgławic i tunel
Czasoprzestrzenny.

I tak, byśmy zapłakali za Ziemią,
A potem śmiali się zaraz, bo nie
Musimy jej więcej oglądać.

Zabierz mnie kosmicznym, kolorowym
Statkiem,
Z tłustym jedzeniem i dobrą muzyką.
I zabierz mnie tak daleko,
Byśmy nigdy już nie musieli się
Z niego zbudzić,
Ani nigdy wychodzić na zewnątrz.

Edytowane 25 Kwietnia 2021 przez Rafał Pigoń-Bbard (wyświetl historię edycji)

[Archie_J]

Z tym wychodzeniem na zewnątrz to akurat mam odwrotnie (może że względu na kończącą się jutro izolację domową). Tak czy inaczej na taką podróż się piszę i ja! :-)