wtulona

[Arshue]

Wtulona w szary mur
co wyrosl rankiem u okna
placze kawalkami rozbitego szkla
ktore tocza sie po marmurowej posadzce
- daleko...

zawinieta w klebek
jak mysl
co srebrna pajeczyna pokryta
cierpie swiadomoscia swego istnienia

wypelnia pokoj zapachem swym czas
niestrudzony wedrowiec
ktory przyniosl mi siwe wlosy
tylko on wie ze umarlam
po raz kolejny...
wtulona w szary mur
co zginie noca
moze na zawsze

[Daniel Piaszczyk]

zaczynało się ciekawie..
nawet "placze kawalkami rozbitego szkla"
mozna bylo przeżyć ale
od drugiej strofy
obniżasz loty Autorze

przez chwile przebłyski w ostatniej strofie
na tyle jedak słąbe że nie ratują tekstu.

"zawinieta w klebek
jak mysl"
"cierpie swiadomoscia swego istnienia"

w/w na pierwszy odstrzał jak dla mnie.
Pozdrawiam serdecznie