Dobry Boże
Daj odwagę, bo unieść tego nie mogę.
Za grzech Cię przeproszę,
wiem, że tu jesteś,
lecz ja już tak dłużej nie mogę.
Wybacz mi, proszę,
o przebaczenie proszę.
Ciało moje spada,
ciężar bólu je przytłacza.
Daj odejść, bardzo Cię proszę,
zanim zło mnie pochłonie.
@Annna2 Mateńko Najświętsza pozwól proszę,
by na tym świecie nadal dało się żyć.
Też kocham Maryję i dla niej kapliczka i album.
Dziękuję że wskrzesiłaś mój wiersz a może go tutaj zamieścić. Teraz chyba jest pora stosowna na taki wiersz i może go bardziej docenią niż na beju?
@KOBIETA
ulala.
piękny wiersz.
przytłaczająca, dwoista natura miłości, która jest jednocześnie przyczyną cierpienia i jedynym ratunkiem.
relacja, którą opisujesz jest mroczna i niebezpieczna, ale ostatecznie okazuje się niezbędnym elementem istnienia.
Dominiko.
Twój wiersz rozdziera duszę.
Jego piękno tkwi w plastyczności i obrazowaniu które przenikają do ostatniej cząsteczki DNA.
super, piękna Dominiko :)
Rekomendowane odpowiedzi
Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto
Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.
Zarejestruj nowe konto
Załóż nowe konto. To bardzo proste!
Zarejestruj sięZaloguj się
Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.
Zaloguj się