Drabble↔Wiosenny Pąk

[Dekaos Dondi]

 

Na wiklinowym fotelu, w ogrodzie przysiadł.

Słonko już zachodzi,

malując pomarańczową poświatą, zieloną huśtawkę.

Poruszana ciepłym wiatrem, drga nieznacznie.

A jedno drzewo wysokie jest, lecz bez kwitnienia.

 

Zerka on nostalgicznie na fruwające pszczoły.

Miodują wesoło w kwiatkowej krainie.

Często to słyszał, oraz o chmurkach,

pierzastych pierogach barankowych.

 

Nagle wnuczka przybiega rozradowana.

 

Spójrz! Znowu żywy.

Pierwszy na umarłym drzewie. Super!

Gdzie?

No tam. Wejdę i pokażę paluchem.

 

Bliżej nieba, gałąź pęka pod ciężarem.

Dziewczynka spada, łamiąc kark.

Ciche chrupnięcie płoszy białego motyla.

  

Dziadku. Nie płacz. Oprzytomnij. Proszę.

Jestem przy tobie. Spójrz. Zaufaj.

 

I wtedy zobaczył.

Pierwszy wiosenny pąk na prostokątnej powierzchni.

Edytowane 13 Kwietnia 2021 przez Dekaos Dondi (wyświetl historię edycji)