Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Znów się to dzieje!

Jak pies ogrodnika,
jak głupie zwierzę.
Nie umie odpuścić,
kości zakopać,
bo ktoś dosięgnie...
Z ziemi wygrzebie
i precz zabierze.

Słowo się rzekło?
Z rąk wypuść!
Tego żeś chciała!
A teraz?
Czym?
Czym znów tak gnana?

Pędzi
w zły płomień,
na ślepo
jak gołąb,
Gdy nad nim sokół.
Ogień
poparzy nie ją,
lecz wszystkich wokół.

 

06.04.2021

Edytowane przez siachna (wyświetl historię edycji)
Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

@GrumpyElf czasem warto, czasem nie. Skąd wiadomo, że teraz akurat warto odpuścić, a innym razem warto walczyć? Moje ulubione: czas pokaże.

Dziękuję bardzo! Nie napisałam: wyrzuciłam to z siebie

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

uwielbiam to forum. Wszystko, co obserwuję, co mnie boli lub co ludzie robią mogę tu z siebie zwymiotować (że tak to ohydnie ujmę).

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

@siachna Myślę, że świadomość, że to, w co się pędzi, to ogień - to już połowa sukcesu.

Dobry wiersz, bardzo dynamiczny. W pierwszej chwili miałem myśl, że niepotrzebnie tekst jest tak rozstrzelony, bo nie jestem fanem takiego układania wierszy, ale myślę jednak, że to właśnie dobrze mu zrobiło i nadało tej dynamiki. Pozbyłbym się tylko wielokropków. Z tego, co zaobserwowałem, są chętnie używane w "amatorskich" wierszach, a w moim odczuciu dodają tylko tej "amatorskości" - i niczego poza tym. Niemniej proszę mieć na uwadze, że mówię wyłącznie o moim subiektywnym odczuciu ;)

Pozdrawiam!

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


×
×
  • Dodaj nową pozycję...