Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Często spoglądam przez zamknięte okno z zamkniętymi oczami     
Infantylnie się czuję mierząc miarą wagę okazywanymi uczuciami
Egoistycznie spoglądam na siebie zamiast świata widzę schematy
Rzucają zdania pod nogi, słowa wystrzeliwują z prędkością armaty
Pogrzebałem własne gdzieś zmysły,zaufania nie ma gdy brak jest oddania    
Ignoruję już sam siebie, ludzie chodzą w maskach dla zdezorientowania
Emanuję strachem towarzyszy mi nihilistyczna pustka płynącego świata
Naturalność ucieka, brak poczucia winy za grzechami uciekają nam lata
Indywidualizm staję się jedyną drogą współpracy panuje wieczne zgorzknienie
Esencją istnienia jest zrozumienie siebie a finalizacją ludzkie cierpienie

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


×
×
  • Dodaj nową pozycję...