Chłopak roztropek

[Leszczym]

Potrafili sądzić, osądzić, zasądzić,

przysądzić, wysądować

a najlepiej im wychodziło

rozsądzanie o rozsądzanie

tutaj rozchodzi się o rozsądzanie

naprawdę trudna sztuka

dwóch zapalczywych sąsiadów

o miedzę poszło na stronę

w pełnym spokoju i zrozumieniu

to jest coś. to ważne. ważniejsze

 

Potrafili się zakochać i kochać

wielkie wężowe serca

pióropuszne i na pokaz

kochali nie tylko rodzinę

to bywa z deka łatwe; proste

ale gospodarstwo, sąsiadów

hrabstwo, samorząd także

serca jak spore dzwony

biły dla niejednej osoby

nawet gdy utkane z zaledwie słów

oszlakowane możnymi intencjami

 

Ach bujna roztropność

mądrość i pobłażanie

dumne przekorne spojrzenia

plecaki pełne doświadczeń

robili największe oczy

gdy wkradał się bałagan

ci od służb dawno się pogubili

zwerbowali, kazali, nadali,

a świat płynął dalej i dalej

w kierunku ich postrzegania

psikus losu jak inni powiadali

 

W zgrabnym podręczniku historii

znajdziesz Jakuba Szelę

a także wóz Drzymały

cóż doprawdy poradzić, że

uparci, nieświęci, nieokrzesani

dalekowzroczni za horyzont

rozumieli oj tak rozumieli

wolność ach wolność

widział kto coś ważniejszego

wolność jest prze wszystkim

pytali, znali, wiedzieli, dążyli

stąd zostali z nami na wieki

Bohaterowie tysiąca akapitów