zagubiONA

[Alexis]

Jeszcze parę chwil pamiętam,

kilka z nich po nocach się śni.

Nuta zeszłego lata?

W sercu wciąż mi jakoś tli.

Gdzie ta iskra twego włosa blond?

Raz znika, później wraca

chcąc wciąż porywać mnie stąd.

Przestań, ah przestań być jak zaraza!

 

Nie bądź mi zmorą nocną,

nie odszukuj serca drogi.

Miałeś odejść i ja też zniknąć miałam,

dlaczego po krańcach szaleństwa wracałam?

 

 

W śnie delikatnie wzdychasz na me ramię

i znów czuję twój zarost niedbale.

A nad ranem?

Tak, jak do niedawna – znikasz,

gdy słońce przez okno jasno wnika.

 

 

Nie bądź mi zmorą nocną,

Nie odszukuj serca drogi.

Miałeś odejść i ja też miałam,

tylko jakoś tak …

na szlakach miłości się błąkałam.

Edytowane 15 Lutego 2023 przez Alexis (wyświetl historię edycji)