Czas czasu (czyli krótka nauka śmierci o życiu)

[BPW]

Nadszedł Wasz kres!

Nadszedł koniec czasu!

Wreszcie żniwa zbiorę swe!

A wasze słowa nie obchodzą mnie!

 

Módlcie sie do Boga,

O łaskę w niebie!

Ci którzy zwątpili niech się obawiają!

Bo i tak szczęścia nie zaznają!

A ci którzy dobro dawali,

Nie będą mieć żadnych żali!

 

Ja śmierć!

Nie łaskawa, nie przekupna!

Niby zła i okrutna!

Waszych dziadków pozabieram!

Rodziców a potem dzieci!

Śmierć nie czeka ona goni!

Raz pędem a raz powoli!

Niektórzy idą pod me skrzydła,

Inni odchodzą z godnością!

Jeszcze inni tak jakby ze starą przyjaciółka się witają.

Ale niektórzy obrażają mnie i swoją godność!

Uciekają przez drogę życia skrótami których ja nie dostrzegam!

Ale sobie uciekajcie w długą,

Ja także mam skróty których nie widzicie.

Są spontaniczne oraz bolesne,

Bardziej bolesne od bólu wbijanego noża.

Tylu ludzi swoje dzieci pochowało,

Bo przede mną uciekało!

Lepiej godnie żyć i umierać,

Jak Roland we swej pieśni!

A nie ze strachem dzieci grzebać,

Jak Kochanowski!

[Gość]

@BPW  "Śmierć" z temperamentem, jak na przedstawicielkę płci pięknej przystało ;) Ale jej słowa o życiu i śmierci to kwintesencja życiowej mądrości - kto mądrze i godnie żyje nie musi się lękać ;) Ostatnie dwa wersy trochę mi nie pasują do całości, niemniej nawiązanie do Kochanowskiego i jego zmarłej córeczki interesujące. Pozdrawiam, panią Śmierć również ;)

[huzarc]

Śmierć to tylko akwizytor życia wiecznego. Podobno, więc, aby coś sprzedać musi się atrakcyjnie pokazać, albo klienta zastraszyć, są różne na to techniki marketingowe w sumie. 

[BPW]

Dziękuję i cieszę się bardzo że czytacie moje wiersze.

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Jesteście wspaniali. (❁´◡`❁)

[Gość]

@BPW  no pewnie, że jesteśmy... ;))) Dziękuję i pozdrawiam serdecznie :)