Lipcowe zamyślenia

[Maria_M]

Gdzieś pod lipcowym gorącym niebem,
nad drżącym lasem srebrzystych skonań,
powolnym krokiem idę do ciebie,
życie, ach życie weź mnie w ramiona.

 

Nie pędź tak szybko, odpocznij sobie 
boś zadyszane ciągłą gonitwą,
ja z przyjemnością to samo zrobię,
schowam do serca żebyś nie znikło.
 

[[email protected]]

@Maria_M Niechby już przyszło wyrwało z bólu,
                      słońce lipcowe... życie ekshumuj.

Pozdrawiam Mario, przygwoździłaś mnie do wiersza.

[huzarc]

@Maria_M A czasami jak to w życiu, robi na nas obławę i co wtedy począć?:) pozdrawiam

[Maria_M]

@[email protected] a niechby :)))

@huzarc  Cza pokaże, co począć

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

od- pozdrawiam