zwykła sielanka

[Pan Ropuch]

siedzimy na bujanych obłokach
trzask prosto z kominka
zięby opatulone białą pierzynką

 

ty lubisz wiatr i złote pola
ja myślę o dzikich koniach

 

w górę i w dół

w górę i w dół

 

nadciąga wojna z kolejnym 
odbiciem od podłoża

 

 

 

[Tomasz Kucina]

Zapis relacji stricte życiowej a jednak przy użyciu środków głęboko impresywnych. I wiersz czyta się jednocześnie w dwóch kanałach świadomości i tym realnym i irracjonalnym. Twój utwór i --> @Somalija w tej chwili zdecydowanie przypadły mi do gustu.

[violetta]

sentymentalne

[beta_b]

Życie równoległe, mimo różnic razem. Podoba mi się ten obrazek, bb

[Gość Franek K]

Czyli sielanka jest tylko pozorna. Tak?

[Pan Ropuch]

@Franek K

i tak i nie chyba jest po prostu i aż zwykła, mająca swoje ramy to jest początek i koniec. Bodźce i wrażenia muszą rolerkosterować po życiowej sinusojdzie by zrozumieć różnicę i by redefiniować szczęście czy ot choćby sielankę na nowo, ponownie.

 

PS. Dziękuję za uwagę WSZYSTKIM

a teraz Pan Ropuch idzie pod zimny prysznic :) :) :) bo mu śluzówka wysycha :DDDDD

 

Pozdrawiam serdecznie! 

Pan Ropuch

 

Edytowane 19 Lutego 2021 przez Pan Ropuch (wyświetl historię edycji)