wiersz o ogrodniku

[marekg]

na początku bóg stworzył słońce

i konto na facebooku

altankę

i ogródki działkowe

 

znudzony Adam

szukał kobiety

diabeł tkwił w szczegółach

 

samotna Ewa

w butach z węża

zerwała ostatni

kwiat jabłoni

 

Edytowane 7 Lutego 2021 przez marekg (wyświetl historię edycji)

[beta_b]

Jako drobne nawiązanie, stary tekścik: 

 

Podaj mi jabłko,

Adamie.
To tylko jabłko,
nic się nie stanie, nic się nie zmieni

w czasoprzestrzeni 
Świat się nie skończy, ni ludzkie żądze, 

a my przynajmniej się dziś najemy. 
Głodu wystarczy dla wszystkich!

 

 

Edytowane 7 Lutego 2021 przez beta_b (wyświetl historię edycji)

[Gość Franek K]

@beta_b

 

To Twoje?

Przypomniałaś mi, że mam gdzieś taki tekst pt. Deszczu starczy dla wszystkich.

 

Edytowane 7 Lutego 2021 przez Franek K (wyświetl historię edycji)

[beta_b]

@Franek K moje, sprzed 10 lat? Pomysł jest, ale wymaga napisania od początku. 

[[email protected]]

@marekg Aleś Marku zamieszał w kosmosie, ciekawe co z tego urośnie, bo ogród masz fajny.
 

Trzymaj się zdrowo.

[M_arianne]

@marekg

 

Nikt nie przewidywał,

jak to się zakończy;

Ewa ścięła jabłoń,

zanim wstało słońce.

 

Drzewo było stare,

gniło od korzenia.

Adam wsadził młodą;

jednoroczna szczepka. 

 

Kilka lat upłynie,

nim... zaowocuje.

Wąż się nie owinie,

więc umknął... 

                Dziękuję.

 

 

 

 

 

Edytowane 7 Lutego 2021 przez -Marianna__ (wyświetl historię edycji)