Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki
🎄 Wesołych świąt życzy poezja.org 🎄

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

rozebrałem prawdę

na cząstki teraz je

składam ale mi to

nie wychodzi

 

bo w nich widzę

światło i grzech

które nawzajem

się oskarżają

 

rozebrałem prawdę

teraz tego żałuje

mogłem ją zostawić

pozwolić być sobą

 

dzisiaj się męczę

szukam wyjścia

z tej łamigłówki

bez okien i drzwi

 

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

 

Tak, prawda łączy wszystko w jedną całość.., podobnie jak miłość. I zarówno jednej, jak i drugiej nie możemy stwarzać, poprawiać lub zmieniać... One po prostu są. Dla nas :)

Pozdrawiam.

Opublikowano

Witaj. Z wiersza może wynikać, że z prawdą trzeba ostrożnie. Podobnie, jak z okiem, gdy wyciągamy z niego jakiś paproch, albo muszkę, która utkwila. 

 

Pozdrowienia. 

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Witam -  dziękuje serdecznie za miły komentarz oraz czytanie.

                                                                        Słonecznego dnia życzę.

@Radosław  -  dzieki że zajrzałeś - 

                                                                     Pozdr.

                                               

Witaj -  mądry twój komentarz - dziekuje - 

                                                                       Spokojnego dnia życzę.

@beta_b - @Moondog91 - @huzarc

@Leszczym - @Marek.zak1 -  wszystkim wam dziekuje usmiechem.

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • @Andrzej_Wojnowski Może właśnie tak pozytywny odbiór. Dlatego, że pisane z serca, z autentyczności. Zdrowych i spokojnych Świąt Bożego Narodzenia

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

    • Już pierwsza gwiazda wzeszła – zimna i szklana, Jak oko Boga, co patrzy z nicości na pana. Śnieg otulił ten dworek całunem milczenia, Zgasły dawne hałasy, zgasły uniesienia. Stół stoi biały, wielki – jak lodowa kra, A na nim drży płomykiem samotna łza. Obrus lśni krochmalem, sztywny jak sumienie, Pod nim siano nie pachnie – lecz kłuje jak ciernie. Jest talerz dodatkowy... dla wędrowca, mówią? Lecz dzisiaj cienie zmarłych w nim usta swe lubią Zanurzać bezszelestnie. Nikt nie puka w drzwi. Tylko wiatr w kominie swą kolędę brzmi. Biorę w dłoń ten opłatek, kruchy chleb anioła, Lecz komu go połamać? Gdy pustka dookoła! Wyciągam rękę w przestrzeń – dłoń w powietrzu wiśnie, I czuję, jak ten mróz mi serce w kleszcze ściśnie. „Wesołych...” – szepczą usta do ściany, do cienia, I kruszy się ten chleb w pył... w proch zapomnienia. Choinka w kącie stoi, strojna jak na bal, Lecz bombki w niej odbijają tylko wielki żal. Patrzę w nie jak w zwierciadła – widzę twarz starca, Co przegrał życie swoje w te karty u szulera, u marca. Gdzie gwar dziecięcy? Gdzie matki krzątanie? Jest tylko „Bóg się rodzi” – i moje konanie. O, Panie, co tej nocy zstępujesz na ziemię, Czemuś mi włożył na barki to samotne brzmię? W stajence było zimno, lecz byli pasterze, A ja tu, w ciepłej izbie, w swą pustkę nie wierzę. Więc siedzę i czekam, aż świeca dopali, Aż noc mnie tym czarnym płaszczem, jak kir, przywali.
    • @KOBIETA gdyby nie kobiety, nie byłoby świata:)
    • @violetta zobacz Violetta …jednak my dziewczynki ;) o wiele więcej i szybciej rozumiemy:)  Spokojnych Świąt dla Was

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

      ️  
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...