Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Transmigruj


Rekomendowane odpowiedzi

/Z cyklu "Mój Kosmos"/

 

Jest tak kojąco w pustce Oceanów,
przeszłość i przyszłość - ścierane co
dopiero gąbką tablice, namaszczane
wodą początków, zmusiły do powrotu
stęsknioną, małą Planetkę.

Przechodzi właśnie przez atmosferę.

/ powoli /

w latające zwierze przeistacza się;
już po krzyku, skrzydła lekko zwęglone
nadrabiają czułym krajobrazem i tlenem,
wędrowny ptak trzepocze nimi w locie. 

Piórami smyra korony lasów czupryny,
cały śnieg spada, śpiew wiatru w takcie
muzyki wyjaśnia wiele, że czuję Ciebie
tak jak Ty mnie, wspólny puch oddaje.

W zaspy wtapiam się i pajacyka ćwiczę
na leżąco, Aniołka zostawiam na wieki.
Rozpływają się szpony i pióra Orzełka.

Edytowane przez Nefretete (wyświetl historię edycji)
Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


×
×
  • Dodaj nową pozycję...