Poezja ulotna

[szept wiatru]

Poezja ulotna, odarta z rymów,
Naga i bezbronna niczym kobieta,
Z gęsią skórą mdłych skojarzeń.

Leży przede mną w swej okazałości,
Bezwstydnie rozwarta, drażniąco odporna
Na grzechy współczesności.

Chcę się zblizyć do Niej, ale nie mogę
Coś trzyma mnie z dala, nie pozwala mi podejść
Mimo moich wysiłków.

Kto teraz Jej patronem?
Kiedyś była nią Euterpe,
A teraz?

                               Warszawa, 24 I 2021
 

Edytowane 24 Stycznia 2021 przez szept wiatru (wyświetl historię edycji)

[Antoine W]

@szept wiatru 

"Chcę się "zblizyć do Niej, ale nie mogę
Coś trzyma mnie z dala, nie pozwala mi się zblizyć" - za dużo zbliżyć? może to drugie zbliżyć zamień na przylgnąć?    (i zamień zblizyć na zbliżyć)

[szept wiatru]

@Antoine W dzięki za trafną sugestię

 

[Antoine W]

@szept wiatru super słowo "podejść" - o to mi szło :)

[Leszczym]

@szept wiatru bardzo mi się podoba ten wiersz. Jest taki bezpośredni;)

[szept wiatru]

@Antoine W nie wiesz jak przenieść  utwór z działu "Warsztat" do "Wierszy gotowych"?

[Antoine W]

@szept wiatru próbowałeś kopiuj wklej? ja zostawiłem w warsztacie na zawsze ale ty zobacz czy zadziała