Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

          gdy się spotkamy

 

i gdy się spotkamy w zaświatach mój panie
wtedy jednym osobno się staniem
nie jednym łzom zaprzeczym
nie jednym losom człowieczym
nie jednym
i moją będzie już winą że ty
zabroniłeś płynąć krwi
swojej krwi
naszej krwi

 

@Antoine W nie czepiać się "i" ;)

Opublikowano

@Jacek_Suchowicz idzie, idzie - stary testament księga prawa i powtórzonego prawa, a współcześnie - choroby przenoszone przez krew i preparaty krwiopochodne..... ale jak to kogoś nie bawi, to nie polecam nudne, a wiara w to że Jahwe zabronił przetaczania krwi, jest szkodliwa społecznie i nie przez boga a przez popleczników niejakiego C.T.Russell'a (USA) wydumana z Biblijnych ksiąg, które wymieniłem na początku.

Opublikowano

@Antoine W Bardzo ładny wiersz. Naprawdę zgrabnie napisany. Mój odbiór jest taki, że wersy o krwi traktuję bardziej metaforycznie niż dosłownie (transfuzja krwi). To są naprawdę świetne wiersze, które zatrzymują w czytaniu, co nie zawsze się udaje, bo wierszy na forum codziennie pod dostatkiem. 

Opublikowano

@Antoine W z tej strony patrząc odczytuję fantastyczną myśl wartą pogłębienia. Nie wiem nawet czy wiersza o tym nie napisać. W stylu mówię ojcu jaki jestem i chcę mieć dzieci, a on mi na to, że skoro taki właśnie jesteś masz dzieci nie mieć. I słucham się ojca i nie mam dzieci. Piękna myśl. Gratulacje!!!

Opublikowano

@Antoine W Po prostu pięknie męska myśl. I prawdę mówiąc gdybym nie skomentował Twojego wiersza, zwyczajnie bym się jej nie doszukał. Czytając Twoje słowa traktowalem je jako wypowiedź o pokoju. Wielkie Dzięki, a jeśli mogę zachować inspirację i coś własnego z tą myślą nagryzmolić to bardzo miło;)) Tak czy inaczej piękny tekst, teraz to się mówi szacunek;)

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • @Jacek_Suchowicz Jacek, rozumiem Twój nastrój i to, jak bardzo wiadomości potrafią przygnębić… U mnie dziś poezja gra inną melodię - taką, która pozwala na chwilę zapomnieć i odnaleźć oddech, nawet jeśli świat za oknem bywa trudny. Może to właśnie w takich chwilach warto sięgnąć po słowa, które nie ważą, nie dzielą, tylko łączą. Dziękuję, że jesteś - nawet gdy mamy różne perspektywy.
    • "Panna Jaskółka z miastka Lulkowo,                 zamierza dobić targu na nowo. Ptaszka pragnie zatrzymać", by ród ptasi podtrzymać. Konsensus - robią jaja hurtowo.     @Nata_Kruk Podoba mi się Twój ptasi cykl, ale dlaczego, no dlaczego, nie AABBA? Pozdrawiam.
    • @Alicja_Wysocka Alicjio -- rezygnujesz z rozumu na rzecz serca. Świat wokół się rozmywa, zostaje tylko ty i ja -- i to wystarcza, by żyć w pełni. Czułe, bezwstydnie zakochane. Świetne.
    • Ona miała włosy jak ogień, a on śmiał się jak benzyna. Skradli motor z dachu motelu i pojechali tam, gdzie kończy się mapa. W ustach mieli sól, a między nogami -- lato. Lizał jej serce jak lody waniliowe, ona wgryzała się w jego sny jak dzika winorośl. Brat i siostra krwi, kochankowie bez metryki, bez prawa jazdy, bez przyszłości -- tylko dzikie oczy i skóra jak napięty żagiel. Zamiast walizek -- oddechy. Zamiast celu -- język świata. Plaża nie miała granic -- oni też nie. Śmiali się w twarz księżycowi, rozbierali się z rozsądku jak z ciuchów. Słońce pieściło ich językiem, a potem spali w cieniu wydm, jak dzikie psy, syci miłością, głodni jutra. Aż we śnie czyjś cień musnął stacyjkę, i przez mgnienie zniknęli – bez siebie, bez tchnienia, tylko z echem, co w pustce się kruszyło. Lecz zaraz, gdy świt dotknął rzęs, mówili sobie „na zawsze” z winem na ustach i piaskiem w zębach. Nikt ich  nie rozumiał -- i dobrze. Miłość była dzika. A dzikie nie musi się troszczyć o jutro. Na mapie zostali jak cień bez ciała -- piach we włosach, płonące serce, błękit wolności, który nie zna granic, i słońce, które nigdy nie gaśnie.      
    • @Leszczym Widać, że tekst jest tu naprawdę gęsty - pełen słów, skojarzeń, rytmów i idei. Taka słowna lawina może poruszyć, zwłaszcza tych, którzy lubią intensywność i przekaz z rozmachem. Przyznam, że momentami gubiłam oddech - ale to chyba świadczy o energii, jaka tu płynie.   Michale, widzę i słyszę to Twoje narwanie!  :)
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...