Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Minione Echa


Rekomendowane odpowiedzi

słońce złotymi promieniami

obejmuje koślawe drzewka

tęsknią za ognikami życia

blaskiem złocistej tarczy

 

owiewane ciepłym wiatrem

przytulone zbawczą nadzieją

dalszego istnienia i całunem

z delikatnej koronki błękitu

 

wiewiórki szumią groźnie

może odstraszą burzę

skacząc z pioruna na piorun

łaskocząc świetliste zygzaki

 

poprzez liściastą krainę

prześwitującym migotaniem

raz po raz kwiecie ukazane

to bogini lasu małe chochliki

poświatą do snu kołysze

 

szyszki lecą w przepaść

w smudze światło-cieni

mijają drobinki kurzu

oraz długość drzewa

 

*

głosy ptaków

ślizgają się po liściach

niczym ręce pianisty

po klawiaturze przyrody

 

czas płynie w nurcie

po lustrzanym niebie

zostaje w rzece las miniony

aż w końcu odpływa

 

                 wspomnienie

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

 

 

 
Edytowane przez Dekaos Dondi (wyświetl historię edycji)
Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


×
×
  • Dodaj nową pozycję...