Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano (edytowane)

obok samotnego drzewa

na przydrożnym kamieniu

samotność przysiadła

 

swoje myśli układa szuka

sensu w tym co było co

się uśmiecha i płacze

 

drzewo czując to wszystko

miło zaszumiało a potem

wyraźnie przemówiło

 

nie martw się bardzo proszę

bo my czyli  ja oraz kamień

samotność rozumiemy

 

jest nam jak siostra pięknym

dniem i nocą które

cisza upiększa

 

więc nie martw się tylko

przytul sie do nas a

będzie ci lepiej

 

 

 

 

 

 

 

Edytowane przez Waldemar_Talar_Talar (wyświetl historię edycji)

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


×
×
  • Dodaj nową pozycję...