Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano (edytowane)

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Źródło:

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

 

… jakbym odchodził w dzieciństwo świata… ―

 

… i dalej…―

poza

granicę

― heliocentrycznego uniesienia…

 

 

W odbiciach alabastrowych ciosów ―

zaistniało coś jeszcze

― obrysem szarżującego byka…

 

Nie…

 

… to ziemia ― pędzi ― jak wiatr...

 

Czy może ― ja sam ― stałem się wiatrem?

 

 

… zamykam

oczy ―

i widzę

― bardziej…

 

Otwieram… ―

 

… ślepnę od nadmiaru kształtów…

 

 

Przede mną ― freski 2… ― Kamienny tron Minosa 3… ― Gryf leżący w liliach 4

 

 

… lecz ― o dziwo ― nie czuję ―

przyciągania kosmosu…

 

Czuję za to ―

zapach łąk…

 

… szumiące gaje… ―

 

 

Ptaki śpiewają ―

pomiędzy

― pomarańczami…

 

 

… kolumny…

Schody…

 

… podwórka …

 

 

Tracę oddech… ―

 

… w mroku korytarzy i kurzu…

 

 

Tezeuszu 5

 

Bohaterze

― labiryntu …

 

… pogromco Minotaura 6

 

 

… słyszę ― tak jakby ― daleki szept…

 

(Włodzimierz Zastawniak, 2013-05-21)

 

...

 

 

* Chodzi o Pałac w Knossos (Pałac Minosa), znajdujący się niedaleko miasta Heraklion, na wyspie Kreta. Jeden z najsłynniejszych starogreckich zabytków architektonicznych, pochodzący z okresu kultury minojskiej (2000 – 1400 p.n.e.) Związana jest z nim legenda o Tezeuszu i Minotaurze.

 

2 Fresk – Rodzaj malowidła ściennego, wykonywanego na świeżym, mokrym tynku. Najczęściej o tematyce religijnej, roślinnej czy zwierzęcej.

 

3 Minos – W mitologii greckiej – król Krety, heros. Syn boga Zeusa i bogini Europy.

 

4 Gryf – Mityczne zwierzę. Przedstawiane najczęściej jako hybryda lwa i orła. W minojskiej Krecie gryfy były strażnikami sal tronowych.

 

5 Tezeusz – W mitologii greckiej – heros. Syn boga Posejdona i bogini Ajtry. Pogromca Minotaura, w zaprojektowanym przez Dedala (mitycznego architekta i wynalazcy) Labiryncie, pod Pałacem w Knossos. W zgładzeniu potwora pomogła Tezeuszowi – Ariadna – córka króla Krety Minosa i królowej Pazyfae.

 

6 Minotaur – W mitologii greckiej – potwór, przedstawiany jako hybryda człowieka i byka. Strażnik Labiryntu pod Pałacem w Knossos. Zrodzony ze związku królowej Krety – Pazyfae, żony Minosa, i byka – zesłanego przez boga Posejdona.

 

 

Edytowane przez Arsis (wyświetl historię edycji)
  • 3 tygodnie później...
Opublikowano (edytowane)

@Arsis daję serduszko (ale te odnośniki - tutaj? myślisz że nie wiemy kto zbudował labirynt? i dla kogo :)) i złe te odnośniki - minotaur nie był strażnikiem labiryntu, było dokładnie odwrotnie.....

@Gathas jak uwielbiasz mity greckie to znaj je chociaż trochę, bo autor podał złe odnośniki a ty nawet nie wiesz, że jesteś w błąd wprowadzany....

Edytowane przez Antoine W (wyświetl historię edycji)
Opublikowano

@Gathas To nie martw pana Jana :( on ładnie opisał mit o Minotaurze, trudno to zapomnieć. R. Graves to inna półka, Parandowski to liceum a Graves poziom akademicki, ale oba super dobre. Ja jednak najbardziej lubiłem mity Greków i Rzymian Wandy Markowskiej - każdy ma swój gust :) Myślę ze jesteś młodszy ode mnie :) ja bym ci polecił najpierw Markowską a później Graves'a :) miłej przygody z naszą (śródziemnomorską) kulturą :)

Opublikowano

@Antoine W Brawo, brawo chyba Pan nie pamięta że kiedyś już ze sobą pisaliśmy i  pisałem że mam 19 lat ale przecież nikt nie może mieć doskonałej pamięci. Bo ja dawno czytałem Mity Parandowskiego, z kilka  lat na pewno. 

Opublikowano

@Gathas teraz zaskoczyłem - pamiętam i myślę że nie jesteśmy tu panami ale wspólnotą zainteresowań :) a ja mimo że kilkanaście lat temu czytałem jedne, potem drugie i znowu.... to pamiętam je jak dziś ;) I nie możesz stosować zzz (zakuć zdać zapomnieć :) )

Opublikowano

@Antoine W Nie to po prostu mój nawyk, to nazywania obcych osób Panem lub Panią. Poza tym chciałem przez to napisać (czytałem to kilka lat temu) że pewnych szczegółów zapomnę czasem tak się u mnie zdarza więc zawsze co jakiś czas czytam coś ponownie. Ale żeby od razu mówić o stosowaniu zasady zzz. No cóż chyba będę musiał bardziej doprecyzować moje myśli. 

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • co chcesz zobaczyć   z szarych kolorów wybierasz słotę miraże szare pachną tęsknotą   co widzisz z okna   bukiet neonów wkłada się w znicze reszta odcieni to gra pozorów   co zapamiętasz   osobne słowa puste ramiona odchodzą stąd z pochyloną głową   co wybierasz   inną drogę za słońcem jak szałem z tęczy otulisz się kolorem na zwykłej łące            
    • ...bez odwołań do klasyków – z tego miejsca oświadczam: pragnąłbym cię tak samo, gdybym był Seneką, Ezopem, miał wygląd potwora Frankensteina, czy samego Quasimodo! chciałbym, by rosnąca mi na twarzy broda Arystotelesa lśniła od twojej intymnej wilgoci, palce, którymi napisałem wszystkie starożytne teksty, baśnie braci Grimm, Pochwałę głupoty i powieści detektywistyczne, zanurzały się w twoje zagłębienia. niech moim, wnikającym w twoje piękno językiem mówią Attyla, Scypion Afrykański Młodszy i Ptolemeusz, w czujących woń twojej skóry nozdrzach klują się Tomasze z Akwinu, Markowie Aureliuszowie, a nawet sam Bernard Gui! chcę cię pieścić będąc Kantem i Wolterem, Tacytem i Magellanem, przytulać się po konfucjańsku (jakkolwiek miałoby to być). tylko ty się nie zmieniaj, nie odchodź w przeszłość. wiem! skaż mnie na dożywocie! przy sobie. nie będę czekać na wzruszenie procesu. myślowego. na zmianę decyzji. zabierz mnie stąd. na ile się da. chcę zwariować. prosto w ciebie.  
    • @ViennaP Dziękuję serdecznie i... odwagi! Nie gryzę. 
    • To miał być krotki list Lecz kto teraz listy pisze ? Dziś już nawet sny  Nie trafiają do mych skrytek   Jestem znów tylko tłem  Wypełnieniem na obrazie W ramach obcych szczęść  Stoję skromnie na regale   Jak mam uwierzyć że  Ktoś wyciągnie ku mnie dłonie  By rozgonić mgłę  Ze skroplonych zimnych wspomnień    Ref.   Przecież nie może być tak Że tylko ten jest świat  Przypadek szczęść kilku Zbiór marzeń bez szans   Bo przecież musi gdzieś być  Takie miejsce gdzie nikt Nie nosi pazurów  Nie szczerzą się kły   
    • w cieniu życie wyśnione jak sen którego nie było sterta nieprzyzwoitych myśli w których i tak nie utonę tak jak nie spadnę ze szczytu mojego ja  w nicość choroba to nie wojna raczej poligon tak dla zabawy  życie jak Ether niby coś wypełnia  a samotność to i tak pustka  w tęsknocie  a co jeśli śnię ten sam koszmar jak wymiana pingpongowa w życiu nie wszystko jest możliwe  ale kto wie może po śmierci Paddington będzie żywy w Londynie  zamalować wewnętrzny głos tak czarną farbą bym zaświecił czarnym światłem pokory przed snem kolejna noc i znowu dzień oby w łóżku  szmer życia zachichotał ze mnie  dając przed oczy fachowców tfu autorytety nawet  którzy nie znają odpowiedzi na te pytania  które samego mnie trapią w punkt  czy cień błyśnie świadomością własnej przestrzeni  i wróci na kartkę a słowo będzie  znowu tylko punktem  na koniec i tak zostanie tylko  Bóg?
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...