spojrzeć

[Pan Ropuch]

chciałbym by ten wiersz został ze mną na dłużej

 

 

mistrz ceremonii jest tylko jeden słucha patrzy karmi zmysły

a tak naprawdę nie słyszy nie widzi nic nie smakuje

 

ogień pali się wielki zgromadził pięćdziesięciu jeden

gdyby nie ten jeden i tych pięćdziesięciu by nie zgromadził

stoi proklamuje mówi jakby znał i supeł i sznurek

jakby wiedział jak smakuje chleb z pieca każdego

 

oni w pięćdziesięciu milczą trzymają lustra

jedni mają zawieszone na przydługich nosach

jeszcze inni na sterczących uszach

są i tacy których oczy wielkie są lustrami

 

 

a w każdej jednej bajce ujrzałem siebie

 

 

 

nie przestanie dopóki nie połknie ich wszystkich…

 

dokąd pełzniesz gąsieniczko zielona

wszak robisz to niestrudzenie

będziesz i motylem

będziesz ulotnym i pięknym

teraz pożerasz to co i tak uschnie

później nektar bogów zaszumi ci w głowie

 

czyż kluczem nie jest zagadka twoja

czyż kluczem nie jest jak cudnie pełzniesz  

 

 

[dmnkgl]

@Pan Ropuch  będziesz więcej niż motylem

będziesz więcej niż niezłomnym dębem

o gąśnieczko, najmniejsza z istot myślących

raduj się bo sięgniesz gwiazd

 

 

[Gość Franek K]

A widziałeś pan, Panie Ropuchu, kiedy gąsieniczki z rodzaju mierniczkowatych? Ich sposób poruszania się to istna poezja

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

 

Edytowane 7 Stycznia 2021 przez Franek K (wyświetl historię edycji)