Z Nowym...

[jazzkółka]

 

 

Przychodzi zmrokiem, kiedy koszmary
ze ścian wychodząc, codzienny spektakl
jednego widza, bez przerwy, krwawy,
rozpoczynają, a złość zapiekła 

 

wśród wycia wiatru nie daje zasnąć -
- zwątpienie. Szuka łatwej ofiary. 
Lecz... stój! Cicho, sza! Słuchaj, chodź za mną.
Zbiesione biesy strącone w stary

 

rok. Święty spokój ścieli przed nami
miłość, w ostoi wietrzne cymbałki
trącane skrzydłem anioła... Czary!
I czujesz - ze złej uciekłeś bajki.

 

Na nowo, pieśni
razem
 
wygramy.

 

[violetta]

jak w drewnianej chatce :)

[jazzkółka]

@valeria O! Masz rację :-) Jak w "Jasiu i Małgosi". Tyle że tam przytulna piernikowa chatka na kurzej nóżce zmieniła się w zimne więzienie, a ja próbuję odwrócić bieg opowieśc i z horroru zrobić bajkę.

Dziękuję, Val. Lubię Twoje skojarzenia. Wszystkiego, co piękne w Nowym Roku dla Ciebie! :-)

[iwonaroma]

Super :) czyta się na jednym wdechu... :)

[Czarek Płatak]

Bardzo podoba mi się Twoje pisanie. Pełne impresji,ale też jakiejś fizyczności, organiczności, z nutką magii. Bardzo