Mendelejson

[Lidia Maria Concertina]

 

Zeszytami zapisuję jesienie
Sny - codziennie zmieniają mi pościel
Nie jestem "dzieckiem Boga" - sama siebie stworzyłam.

... Podczas kupowania ciuchów w galeriach, zarówno podczas ataków kościstej bulimii i otyłej anoreksji
A teraz spazmem pożeram świat.
Otwieram wszystkie bramy łomem swoich przemyśleń
I zapisuję je na liściach figowca, resztę - na rachunkach z baru dla samotnych koneserów matjasów i ośmiorniczek

 

W domu sama, samotna jak ten palec bez dwustu karatów z brylantem, wyciągam włosy z wanny, czy też raczej wanna wyciąga włosy ze mnie ... Nie, nie rwę ich. 
Nie tłukę też głową o ścianę, bo nie chcę, żeby firma ubezpieczeniowa poniosła straty, poza tym ściana jest działowa i ze sklejki.
Nie ponoszę żadnych obrażeń. Poza jednym: istnieniem.

 

Jestem obrażona na ludzi w supersamach i tramwajach, parkach rozrywki i na cmemtarzach - niby nigdzie ich nie ma, ale ... są, są! W mojej głowie aż roi się od paplaniny i bezsensu z jednej i - lodowatego wyrachowania i knucia z drugiej strony.

Nie, nie! Jestem jak pies z przytuliska, któremu nawet nie chce się wyjść z pluszowego namiotu.
Bo przyzwyczaił się do domu. Nie do życia.

 

Wychodzę zawsze. Ze wszystkiego. Od wszystkich. Byle w porę. Byle z dala. Byle z nikim.
Oglądam pasjami swoje szpetne zdjęcia, swoje metamorfozy, stylizacje i gęste makijaże

Lubię swoją duszę. W koralach jarzębin i z nożem vendetty w ustach

 

Nie możesz mnie znieść...?

W chwili, gdy to mówię, z kominka spada kryształowy pajac - pamiątka ślubu. Zaplątałam się w stułę: przysięgam sobie, że wynajdę nowy świat, mam już nawet  hel i rad i polon

 

Goście weselni się rozeszli, a do tłumu w mojej przyczepie cyrkowej wchodzi Bóg ze skryptem naszej nowej roli.
Mam grać pierwsze skrzypce.
Wezmę ten angaż, to spora szansa.

Ale przedstawiłam Mu swój warunek: "Musisz tańczyć tak, jak Ci zagrają."
Zrezygnował, ale przynajmniej kupił nuty ...