Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano (edytowane)

Obieżyświatom...

(z kuchni bieszczadzkiej zaczerpnięte)

 

 

 

Oto nowa rymowanka -

skoro mi posmakowało -

o potrawie bardzo zdrowej,

z Bieszczad,

           co ją zwą maczało.

 

Trzeba wziąść śmietany kubek,

sto gram... świeżego twarożku,

do tej zawartości dodać

dwa zgniecione

                           ząbki czosnku. 

 

Zaś wygodnie siąść przy stole,

chleb podzielić na kromeczki;

po czym wtykać w to maczało

I podawać...

                      do gąbeczki.

 

A gdy już przestanie burczeć

z głodu - misiu - w twoim brzuszku,

idź do swoich zwykłych zajęć,

albo połóż się

                        - leniuszku.

 

Nim w Bieszczady powędruję,

zjem twarożek tu, gdzie jestem.

Jak to, czegoś w nim brakuje?

Można dać...

                      koperku jeszcze.

 

Dawniej ludzie to jadali,  

i tak sobie powtarzali;

"Łemko zjada też maczało,

żeby nic go nie bolało."

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Edytowane przez M_arianna_ (wyświetl historię edycji)
  • _Maryanne_ zmienił(a) tytuł na Maczało bieszczadzkie.
  • _Maryanne_ zmienił(a) tytuł na Maczało bieszczadzkie?
  • _Maryanne_ zablokował(a) i odblokował(a) ten utwór

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • @Alicja_Wysocka W wierszu mówisz o rzeczach pięknych i subtelnych. Ta myśl o "formie posiadania lżejszej, bardziej z duszy" - to prawda, którą warto zrozumieć. Wyczuwam też melancholię, a także pogodzenie się z tym, że niektóre rzeczy po prostu "są" w mglistej przestrzeni między pragnieniem a spełnieniem. I że to wystarczy. Ostatnia część - cudna!   I tak przewraca, przewraca te kartki zapisane tęsknotą wspomnienie ma swoje klucze do wszystkich zamkniętych szuflad.   Piękny wiersz. I mądry. :)
    • Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

      Bardzo dziękuję. Niezmiernie się cieszę z takiego odbioru. Przed chwilą dodałem jeszcze wersję śpiewaną przez AI, chociaż wiem, że nie wszystkim się to spodoba :).   Pozdrawiam
    • @Berenika97.... Bereniko, tak, w jakichś większych aglomeracjach, czasem to niemal obsesja, ale na tzw. "prowincji", chyba aż tak źle nie jest... :) Na ulicach widzę normalnie wyglądające dziewczyny, ale "u mnie" jest kilka, obok których nie da się przejść bez zdziwienia - zszokowania, że ktoś tak się zeszpecił. Dziękuję Ci za bardzo ciekawy komentarz... :)        

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

      Jacku... dziękuję za strofki... :)   trudno powiedzieć czy wszyscy tacy   może to popis przed rówieśnikiem   znam młodych ludzi którzy są przeciw   zmianom na twarzy i w głowie przy tym.... ;)   Pozdrawiam jesiennie.  
    • @Marek.zak1 Marku. dziękuję za Twój komentarz :) dziękuję za pełne otuchy słowa :) pozdrawiam serdecznie :) @tie-break no i co ja biedny mam napisać pod takim niezwykłym komentarzem ? soczystym. dobrym. niezwykłym. no co ?   z szacunkiem - dziękuję :) z radością - dziękuję :) z nadzieją - dziękuję :)
    • @Kamil Olszówka Twój wiersz to świetna riposta na powierzchowność i próżność współczesnej kultury celebrytów. Wers "Kto zabroni mi tak myśleć, Tego będę miał gdzieś!" - to jest bunt i niezależność, którego brakuje w świecie dyktatu marek i trendów. To prawdziwy triumf ducha nad materią. Świetne! ps. Również irytują mnie celebryci, napisałam kiedyś fraszkę o celebrytce.:)
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...