Norwegie

[Lidia Maria Concertina]

 

Ponad sufitem moich północnych rozmyślań szeleszczą łagodne ... tukany.
A strach - o wszystko (poza niczym) ... wbija mnie gwoździem do ściany

 

Zerwałam wszelki kontakt z jutrem
Już nie przysyła mi barwnych pocztówek, dagerotypów, ani skarpet na zimę ...

 

Spokojnie przemierzam swój gabinet - cieni
Na choince przewieszam pierwszą gwiazdkę
Chcę widzieć Wielki Wóz.

 

Zamykam ludzi w nieśmiertelnościach zawartych w każdym słoju drzewa
I ogłupiała stoję ... wpatrując się w karczowisko ...

 

Kocham wszystkie te pory roku, które przypominają mi o dotychczas przeżytych magiach i niebach
Ziemia we wszystkich swoich figach i płaszczach!
Jak często je zmienia!

Jesienne soczystości, mirabelki z kul śniegowych, sople lodu z cztedziestu stopni Celsjusza... 

 

Do nikogo nie dzwonię.
Nie ma co wytrącać się z nierzeczywistości, z równowagi, która aż czołga się ponad powłoką chmur!

 

Budzi mnie nieopisany hałas.
To pewnie znowu krakają te tukany ...

 

 

 

[Waldemar_Talar_Talar]

Witam -  podoba mi sie owe zerwanie z jutrem - bardzo 

udany tekst - lubię takie chłodne... wiersze.

                                                                             Ciepełka życzę.